Sankteco estas eco de io sankta, do forprenita de la ordinara uzado, ĉar konsekrita al dieco aŭ rezervita al ĝi.
|
| « [...] la sankta origine estas nenio alia krom daŭra volo de la patro. Per tio klarigbelas nekomprenebla ĝis nun ambigueco de la vortoj, esprimanta nocion de sankteco. Tio estas ambigueco, dominanta rilate la patron ĝenerale. Sacer signifas ne nur “sankta”, “sanktigita”, sed ankaŭ ion tradukeblan kiel “damna”, “abomena” (“auri sacra fames”, “abomena sopiro de oro”). » | — Sigmund Freud, La homo Moseo kaj la monoteisma religio [1939] |
|