Roussillon (Vaucluse)

Por samtitola artikolo vidu la paĝon Roussillon.

Roussillon
komunumo en Francio
Administrado
Lando	Francio
Regiono	Provenco-Alpoj-Bordo Lazura
Departemento	Vaucluse
Arondismento	Apt
Kantono	Gordes
Komunumaro	communauté de communes du Pont Julien
Urbestro	Gisèle Bonnelly (aktuale 2020-2026, mandato jam ekde 2008)
Insee-kodo	84102
Poŝtkodo	84220
Demografio
Loĝantaro	1 302 (2021)
Loĝdenso	43,7 loĝ./km2
Geografio
Koordinatoj	43° 54′ N, 5° 18′ O (mapo)43.9030565.293611Koordinatoj: 43° 54′ N, 5° 18′ O (mapo)
Alteco	159 ĝis 365 m
Areo	29,77 km2
Situo
DEC
v • d • r

Roussillon (prononco [ʁusijɔ̃]) estas franca komunumo en la departemento Vaucluse (franca elparolo: [voklyz], okcitane Vauclusa) kaj la regiono Provenco-Alpoj-Bordo Lazura (france Provence-Alpes-Côte d'Azur, prononcata pʁɔ.vɑ̃s alp kot da.zyʁ, okcitane Provença-Aups-Còsta d'Azur). Fine de 2021 en la komunumo vivis 1 302 loĝantoj. Ĝi estas aparte rimarkinda pro siaj okraj minejoj kaj apartenas al la asocio “La plej belaj vilaĝoj de Francio”. Roussillon estas, post Gordes, la dua plej vizitata vilaĝo en la areo Luberon.

Roussillon estas fama pro ĝia riĉeco de okroj, flavaj kaj ruĝaj tinkturoj, ĉerpitaj de ferhava argilo. Ĉar en la 18-a jarcento kreskis la demando je tinkturoj por teksaĵo, la ekspluatado de okroj pliiĝis en Roussillon. Ĉirkaŭ la vilaĝo kuŝas multnombraj fendoj kaj okrofabrikoj, de kiuj ankoraŭ videblas kelkaj nuntempe, Ekzemplo de tia kompanio estas la iama okrofabriko Mathieu, kiu nun funkcias kiel 'conservatoire': metiejo kun muzea funkcio. La ŝtonminejoj kaj fabrikoj disvastiĝis sur diversaj komunumoj. Krom en Roussillon, ili ankaŭ troviĝis en Villars, Gargas, Rustrel kaj Gignac.

En la 20-a jarcento, pli modernaj elfosaj teknologioj ebligis ekspluati aliajn, pli utilajn minejojn. Ĉi tio klarigas kial ĉiuj minejoj en la areo ĉirkaŭ Roussillon estis iom post iom fermitaj. De la komenco de la okdekaj jaroj la turismo anstataŭigis la minejan industrion. [1]

Okraj variaĵoj kaj koloroj altiris la intereson de ambaŭ artistoj kaj turistoj. Se la okro ne plu estas elfosata en la urbo, ĝia Sentier des Ocres (Okra Vojo) altiras milojn da turistoj.

Samuel Beckett loĝis en Cave Bonelly, vitejo ĉe Roussillon dum la Dua Mondmilito. La verkisto Samuel Beckett kaŝis sin en Rosilono en la jaroj 1942-1945 por eskapi la germanojn. Li nomis la vilaĝon en sia fama verko Atendante Godoton de 1955.

• Jean-Étienne Astier kiu havis la ideon je la fino de la 18-a jarcento lavi la okran sablon por eltiri la purajn pigmentojn kaj naskigis la industrion, kiu alportus la vilaĝon sian famon.
• Jacques Salomé, verkisto kaj psikologo.

• Oficiala retejo (france)
• bazaj turismaj informoj^{[rompita ligilo]} (france kaj angle)

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri Franca komunumo. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).