Patrice Leconte

Patrice Leconte
Persona informo
Patrice Leconte
Naskonomo	Patrice Claude François Leconte
Naskiĝo	12-an de novembro 1947 (1947-11-12) (76-jaraĝa) en 20-a arondismento de Parizo
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Francio vd
Alma mater	Institut des hautes études cinématographiques (en) (1967–) vd
Subskribo
Profesio
Okupo	aktoro kartunisto filmaktoro televida reĝisoro filmreĝisoro scenaristo reĝisoro vd
Aktiva dum	1977– vd
Honorigoj Honorigoj (23-a de novembro 2022)  Oficiro de la Nacia Ordeno de Merito (2003)  Los Angeles Film Critics Association Award for Best Foreign Language Film (en) , kialo de la premio The Man on the Train (en) (1997)  Premio César por la Plej Bona Filmo, kialo de la premio Ridicule (en) (1997)  Premio César por la Plej Bona Reĝisorado, kialo de la premio Ridicule (en) (1997)  BAFTA Award for Best Film Not in the English Language (en) , kialo de la premio Ridicule (en) (1996)  Broadcast Film Critics Association Award for Best Foreign Language Film (en) , kialo de la premio Ridicule (en) (1996)  National Board of Review Award for Best Foreign Language Film (en) , kialo de la premio Ridicule (en) (1990)  Louis Delluc Prize (en) , kialo de la premio The Hairdresser's Husband (en)  Premio César  Komandoro de la Artoj kaj la Leteroj vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Patrice LECONTE (12a de novembro 1947, Parizo) estas franca reĝisoro, scenaristo, desegnisto kaj verkisto.

Li famiĝis kiel scenaristo/reĝisoro dum la 1970-aj kaj 1980-aj jaroj per pluraj popularaj komedioj luditaj de la trupo Splendid: nome Les Bronzés (1978) kaj Les Bronzés font du ski (1979). Li relaboras kun ili 25 jarojn poste en Les Bronzés 3 (2006).

Li diversiĝis kaj realigis plurajn filmojn laŭditajn de la kritikistaro: nome la dramkomedio Tandem (1987), la dramo Monsieur Hire (1989), Le mari de la coiffeuse (1990), La fille sur le pont (1999), kiuj estis ĉiuj nomumitaj al la premioj César en la kategorio de plej bona reĝisoro.

Finfine lia komedio Ridicule, en 1996, havigis al li la premiojn César de plej bona reĝisoro kaj la BAFTA de de plej bona filmo en fremda lingvo en 1997. En 2000 li faris La veuve de Saint-Pierre.

Dum la 2010-aj jaroj, li faris la dramkomedion Voir la mer (2011), kiu havigis al li la premion oran Swann de plej bona reĝisoro kaj sian unuan animacian filmon, nome Le magasin des suicides (2012).

• Moments d’égarement (noveloj), ill. de Blutch, coll. «C'est pour offrir», Casterman, 2003
• Les Femmes aux cheveux courts, Albin Michel, 2009
• Riva Bella, Albin Michel, 2011
• Reculer pour mieux sauter, kun David d'Equainville, Flammarion, 2012
• Le Garçon qui n'existait pas, Albin Michel, 2013
• Louis et l'Ubiq, Arthaud (ISBN 978-2-08-140446-5 kaj 2-08-140446-X), 2017

• en imdb