Muhammad la 3-a as-Sadik

Muhammad la 3-a as-Sadik
Bey de Tunizo
Persona informo
محمد الصادق باي
Naskiĝo	7-an de februaro 1813 (1813-02-07) en Le Bardo
Morto	28-an de oktobro 1882 (1882-10-28) (69-jaraĝa) en Le Bardo
Tombo	Tourbet El Bey (en) vd
Religio	islamo vd
Lingvoj	araba vd
Subskribo
Familio
Dinastio	Husainid dynasty vd
Patro	Al-Husayn II ibn Mahmud (en) vd
Gefratoj	Muhammad II ibn al-Husayn (en) , Mimoune Bey (en) kaj Ali III ibn al-Husayn (en) vd
Edz(in)o	Lalla Kmar (en) vd
Profesio
Okupo	politikisto vd
Postenoj Postenoj Bey of Tunis (en) (1859–1882) vd
Honorigoj Honorigoj (1881)  Knight Grand Cross of the Royal Order of Kalākaua I (en) (1870)  Kavaliro de la Ordeno de la Ora Ŝaffelo (1865)  Kavaliro Granda Kruco de la ordeno de la Bano vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Muhammad la 3-a as-Sadik (1813–1882) (en araba محمد الصادق بن حسين, Muḥammad aṣ-Ṣādiq bin Ḥusajn) estis bey (reganto) de Tunizio de la 23-a de septembro 1859 ĝis la 28-a de oktobro 1881,^[1] kiam li abdikis. Li subskribis la Traktaton de Bardo kun Francio la 12-an de majo 1881 kiu konvertis Tunizion en Francan Protektoraton.^[2]

Li sukcedis sian fraton kaj, kiel tiu, estis partianoj de reformoj, kieaj starigo de Konsilantaro, separo de povoj, kaj egaleco por eŭropanoj kaj judoj, antaŭe malsuperaj al islamanoj. Tio allogis eŭropan investadon. En 1864 financaj malfacilaĵoj provokis insurekcion. Dum la posta jardeko evidentiĝis la altan koruptadon far la veziro Ĥaznadaro kiu ruinigis la landan ekonomion. En 1877 la otomanoj petis al la bejo la sendon de helpo por sia milito kontraŭ Rusio, sed tiu estis malmulta kaj ĉiukaze denove komplikis la situacion. Francio uzis ekskuzon de konfliktoj ĉe la limo kun sia kolonio de Alĝerio, invadis la landon kaj ekpostulis ĝin, kio okazis finfine post la Kongreso de Berlino de 1878.

• El Mokhtar Bey, Les Beys de Tunis 1705-1957. Tunis, 2002.