San Vittore GR

San Vittore
	Blazono de San Vittore
	San Vittore el la aero
komunumo en Svislando
Kantono	Grizono
Distrikto	Moësa
Komunumaro	Roveredo
Koordinatoj	46° 14′ 24″ N 9° 6′ 18″ O / 46.24000 °N, 9.10500 °O (mapo)Koordinatoj: 46° 14′ 24″ N 9° 6′ 18″ O / 46.24000 °N, 9.10500 °O (mapo)
Nombro de loĝantoj	731
Areo	22,06 km²
Alteco	278 m super marnivelo
Poŝtkodo	6534
Komunumkodo	3835
	Mapo de San Vittore
	v • d • r

Pri la komunumo

San Vittore (en Esperanto ankaŭ Sankta Viktoro) estas komunumo de la komunumaro Roveredo kaj la distrikto Moësa en Kantono Grizono, Svislando. Ĝi havis 731 loĝantojn je la 31-a de decembro 2009.

Geografio

San Vittore estas la plej malsupra grizona komunumo de la Valo de Mesoko ĉe la bordo de la suba Moësa. Al la komunumo apartenas kiel eksklavo alpopaŝtejo nomita Alpe di Rescignaga en la sudo de la komunumo Roveredo, kiu de tri flankoj estas ĉirkaŭigita de Roveredo kaj en sudo limas al Italio. Al la komunumo apartenas krom la vilaĝo San Vittore ankaŭ parto de la vilaĝeto Monticello rekte apud la kantona limo al Tiĉino.

Najbaraj komunumoj

La komunumo San Vittore limas en nordo al Cresciano (TI), en nordoriento al Arvigo, en oriento al Buseno, en sudoriento al Roveredo, en sudokcidento al Lumino (TI), kaj en okcidento al Claro (TI).

La eksklavo Alpe di Rescignaga limas en okcidento, nordo kaj oriento al Roveredo kaj en sudo krome al Germasino (Italio).

Trafiko

Tra San Vittore pasas la kantona ĉefvojo n-ro 13 kaj la svisa aŭtovojo A13 kiuj trans San-Bernardino-Pasejo konektas Grizonon kun Tiĉino. De la iama fervojlinio de Belinzono al Mesoko ekzistas ek de 1978 nur ankoraŭ la plej subaj kilometroj, kie trafikas muzea fervojlinio. Por la konekto al la publika transportreto zorgas la poŝtaŭtolinio de Biasca al Disentis.

Lingvoj

La ĉefa kaj sola oficiala lingvo de San Vittore estas la itala.

Historio

La unua dokumenta mencio de San Vittore datiĝas el la jaro 1168 kiel sancto Victore. Ĝis la administracia reformo de Kantono Grizono de la jaro 1851 San Vittore apartenis al la flago de la tribunalkomunumo Roveredo de la supera tribunalo Mesoko. Ĝis la jaro 1646 ĝi formis utiligokomunumon por la alpopaŝtejoj, arbaroj kaj paŝtejoj kun Roveredo. Tiam la bienoj estis dividitaj. La abata preĝejo se la sanktuloj Johnao kaj Viktoro estis de 1219 ĝis 1885 la sidejo de la Kapitulo Sankta Viktoro, kiun fondis siatempe la barono Heinrich de Sax. Ek de 1851 San Vittore estas politika komunumo de la komunumaro Roveredo en la distrikto Moësa.^[1]