Monterrubio (Segovia)
| Monterrubio | |||
|---|---|---|---|
 | |||
municipo en Hispanio  vd
| |||
|
| |||
| Blazono | |||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 40142 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 61 (2023) [+] | ||
| Loĝdenso | 2 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 40° 51′ N, 4° 21′ U (mapo)40.848611111111-4.3508333333333Koordinatoj: 40° 51′ N, 4° 21′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 947 m [+] | ||
| Areo | 25,54 km² (2 554 ha) [+] | ||
| |||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Monterrubio [+]
| |||
Monterrubio [monteRUbjo] estas municipo en la sudo de la provinco Segovio, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al la komarko Campiña Segoviana. La loknomo Monterrubio estas etimologie komprenebla kiel Hela Monto (aŭ flaveca aŭ ruĝeca).
Geografio
[redakti | redakti fonton]Ĝia municipa teritorio okupas totalan areon de 25,54 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 60 loĝantojn. Ĝi perdis loĝantojn dum la 20-a jarcento pro migrado al urbaj areoj, kiel ja okazis en multaj loĝlokoj de la regiono, fakte 10 el la jaro 1991.
Ĝi distas 31 km de Segovio, provinca ĉefurbo kaj limas kun municipoj Marugán, Lastras del Pozo, Villacastín, Segovia, Ituero y Lama kaj Zarzuela del Monte. La municipo estas birdoprotekta areo ZEPA.
Historio
[redakti | redakti fonton]La areo apartenis unue al la Regno Kastilio. En Mezepoko okazis reloĝado, plej verŝajne fare de rioĥanoj devenaj de Monterrubio de la Demanda (aktuale en la Provinco Burgoso). La plej certa mencio de Monterrubio estas de 1162.
Monterrubio apartenia al la Comunidad de Villa y Tierra de Segovia dependanta de la Sexmo de San Martín. Monterrubio, kun la nuna senhomej Tobar aŭ San Martín de Hayuela (2.3 km O en 40°51′21″N 4°22′40″O), estis senjorlando de la grafo de Molina Herrera.
Aktualo
[redakti | redakti fonton]Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj kaj vitejoj) kaj brutobredado (ŝafoj) kaj rilata komercado. Lastatempe funkciado de servoj plej ekgravis, kune kun piedirado tra naturaj lokoj. De la historia pasinteco restis tre diversaj vizitindaj vidindaĵoj kiel la preĝejo de Sankta Petro, la palaco de la grafoj de Molina Herrera kaj aliaj.