[go: up one dir, main page]

Saltu al enhavo

Lignero

El Vikipedio, la libera enciklopedio
rabotaĵoj

Ligneroj estas kromproduktorubprodukto estiĝante ĉe la disiga prilaboro de ligno en segilejoj kaj aliaj ejoj de la lignoprilabora industrio. Ligneroj ekestas dum segado kaj dum rabotado estiĝas rabotaĵoj: Dum segado ankaŭ estiĝas segpolvo, kiu ne apartenas al la materialoj lignero kaj rabotaĵo. Ligneroj estas precipe uzataj por fari ligneraj plantoj. La uzado de ligneroj kajlignopolvo estas parte identa, ekzemple ĉe la produktado de lignopeletoj.[1]

Priskribo

[redakti | redakti fonton]
rabotaĵoj

La grandeco de ligneroj estas varia. Rabotaĵoj povas esti longaj lignaj strioj, kiuj enruliĝas (vidu bildon), sed ankaŭ pli mallongaj kaj mallarĝaj strioj. Ligneroj estas ĝenerale malpli grandaj ol rabotaĵoj, sed preciza limo ne ekzistas.

En Germanujo ekzemple la pojara kvanto de ligneroj kaj segpolvo egalas al ĉ. 60 milionoj da kubmetroj[2] , pli ol duono de tio estas lignoĉipsoj.[3]

lignaĵmaterialo: ligneraj platoj
lignopeletoj
Ogatan, japana karbobrikedoj el lignopolvo

Ligneroj estas la plej granda enhavmaterialo de ligneraj platoj. [4]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Herstellung von Holzpellets Arkivigite je 2015-08-15 per la retarkivo Wayback Machine holzpellets-austria.at. Zitat: „Pellets werden aus Sägemehl oder Sägespänen hergestellt.“
  2. Udo Mantau, 2008: Entwicklung der stofflichen und energetischen Holzverwendung. Universität Hamburg, Zentrum Holzwirtschaft. (pdf Arkivigite je 2012-02-01 per la retarkivo Wayback Machine)
  3. Udo Mantau, Holger Weimar, Christian Sörgel: Holzrohstoffbilanz Deutschland, Bestandsaufnahme 2002. Projektvorstellung.
  4. Fachagentur Nachwachsende Rohstoffe e.V., 2009: Dämmstoffe aus Nachwachsenden Rohstoffen. 3. Auflage, S. 17–23.

Literaturo

[redakti | redakti fonton]
  • Industrierestholz. In: Martin Kaltschmitt, Hans Hartmann, Hermann Hofbauer (Hrsg.): Energie aus Biomasse. Grundlagen, Techniken und Verfahren. Springer Verlag, Berlin und Heidelberg 2009, S. 141-143, ISBN 978-3-540-85094-6.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]