Otto

Ĉi tiu paĝo estas apartigilo: listo de artikoloj kun sama aŭ preskaŭ sama titolo. Se vi venis ĉi tien per ligilo en artikolo, bonvolu direkti tiun ligilon rekte al la celita paĝo.

Otto (kelkfoje esperantigita kiel Oto por eviti duoblajn konsonantojn) estas ĝermana vira persona nomo kaj ankaŭ familia nomo.

En malnovaltgermana lingvo ot "posedaĵo, heredaĵo". Origine "Otto" estis nur mallonga formo de diversaj nomoj kun komenco "Ot-" (Otmar, Otfried, Otbert, ...), poste ĝi fariĝis memstara nomo.

Viraj: Udo, Odo, Otello, Othello, Otfrid, Otfried, Ottfried (tie aldoniĝas hindeŭropa silabo -frid en signifo "paco, paca"), Othmar, Ottmar (tie aldoniĝas hindeŭropa silabo -mēri en signifo "fama, fabela"), Othon, Odón, Oddone kaj la franca variaĵo Eudes, foje esperantigata al la formo Eŭdo

Virinaj: Ottilie, Ottilia, Otilia, Odilia, Odile, Uta

La nomo Ulriko, pli antikve Ulriĥo kaj Udalriko, kaj ĝiaj variaĵoj havas la saman radikon: nomdonoj precipe inspiriĝis per la kristana sanktulo Udalriko de Aŭgsburgo. En ĝi post la unua parto aldoniĝas dua hindeŭropa silabo -riĥo, kiu parencas al la esperanta vorto riĉo kaj signifas ĝuste tion.

La nomo de la dinastio Ottonen (en Esperanto eble "Ottidoj" aŭ "Otto-idoj") devenas el ties unua imperiestro, Otto la 1-a, "la Granda".

Ne parenca estas la nomo Ödön, kiu estas la hungara formo de Edmundo.

30-a de junio (Otto von Bamberg, kristane sanktigita)

• Regantoj de la Sankta Romia Imperio:
  • "Otto-idoj" (Liudolfidoj):
    • Otto la 1-a (Sankta Romia Imperio), "la Granda" (912-973)
    • Otto la 2-a (Sankta Romia Imperio) (955-983)
    • Otto la 3-a (Sankta Romia Imperio) (980-1002)
  • Velfoj:
    • Otto la 4-a (Sankta Romia Imperio) (1175 - 1218)
• Reĝoj:
  • Otto la 3-a (Bavario), 1290-1312 duko de Bavario, Vitelsbaĥoj, estis 1305-1307 ankaŭ reĝo de Hungario kiel "Béla la 5-a"
  • Otto la 1-a (Grekio), 1832-1862 reĝo, Vitelsbaĥoj
  • Otto (Bavario), 1886-1916 reĝo, Vitelsbaĥoj
• Dukoj:
  • Otto la 1-a (Saksio), 880-912 duko
  • Otto la 1-a (Ŝvabio), 954-982, duko de Ŝvabio kaj de Bavario, Liudolfidoj
  • Otto la 1-a (Bavario), 1180-1183 duko, Vitelsbaĥoj
  • Otto la 3-a (Bavario), 1290-1312 duko, Vitelsbaĥoj, estis 1305-1307 ankaŭ reĝo de Hungario

• Otto la 1-a (Bamberg) (ĉ. 1060-1139), episkopo de Bamberg, sanktulo.

• Otto von Bismarck (1815-1898), germana politikisto kaj regna kanceliero
• Otto Graf Lambsdorff, (1926-2009), germana politikisto
• Otto von Habsburg, (1912-2011), germana politikisto
• Otto Hahn (1879-1968), germana kemiisto
• Otto Lilienthal (1848-1896), germana inĝeniero
• Otto Waalkes (* 1948), germana humuristo

• Ottó Haszpra
• Oton Pancer
• Otto Simon
• Utho Maier
• ...

• Frei Otto (* 1925), germana arkitekto
• Jan Otto (1841-1916), ĉeĥa eldonisto

• Oto, latine Otho, 69 romia imperiestro
• Odo aŭ Eŭdo la 1-a, france Eudes, 888-898 franca reĝo
• Odo aŭ Eŭdo de Akvitanio, 700-735 duko
• Odo la 1-a (Burgonjo), ?-1102, Burgonjo
• Odo de Cluny
• Odo de Bayeux
• Sankta Oda de Canterbury

• Udo Lindenberg

• Odilia, franca sanktulino

De la fino de la 19-a jarcento ĝis meze de la 1910-aj jaroj, la nomo Otto en Germanlingvio estis unu el la dek plej popularaj knaboj antaŭnomoj. Tiam ĝia populareco iom post iom malkreskis, eĉ signife ekde la 1940-aj jaroj. Ĝi apenaŭ estas donita ekde la fino de la 1950-aj jaroj.^[1]

Ambaŭ vortoj "Otto" kaj "Oto" estas palindromoj.