Henri Grégoire
Henri Jean-Baptiste GRÉGOIRE (franca prononco: [ɑ̃ʁi ɡʁeɡwaʁ]; 4a de decembro 1750 – 28a de majo 1831), ofte referencata simple kiel Abbé Grégoire, estis franca pastro romkatolika, konstitucia episkopo de Blois kaj revolucia estro. Li estis arda abolisto de sklaveco kaj subtenanto de la universala balotrajto. Li estis fondinta membro de la Oficejo de Mezuroj, de la Instituto de Francio, kaj de la Nacia Konservatorio de Artoj kaj Metioj.
Li estis prezidanto de la Nacia Konvencio. Li pluigis sian pastran kutimaron eĉ dum la epoko de la Teroro. Li defendis la uzadon de unika franca lingvo kaj tiele la abandonon de dialektoj.
Verkoj
[redakti | redakti fonton]Krome kelkajn politikajn broŝurojn, Grégoire verkis:
- De la littérature des nègres, ou Recherches sur leurs facultés intellectuelles, leurs qualités morales et leur littérature (1808)
- Histoire des sectes religieuses, depuis le commencement du siècle dernier jusqu'à l'époque actuelle (a vols., 1810)
- Essai historique sur les libertés de l'église gallicane (1818)
- De l'influence du Christianisme sur la condition des femmes (1821)
- Histoire des confesseurs des empereurs, des rois, et d'autres princes (1824)
- Histoire du manage des primes en France (1826).
- Grégoireana, ou résumé général de la conduite, des actions, et des écrits de M. le comte Henri Grégkoire, 1821 kaj 1837 (2 vol.).
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- A. Debidour, L'Abbé Grégoire (1881).
- A. Gazier, Etudes sur l'histoire religieuse de la Révolution Française (1883).
- L. Maggiolo, La Vie et les œuvres de l'abbé Grégoire (Nancy, 1884).
- Artikoloj en La Révolution Française; E. Meaume, Étude hist. et biog. sur les Lorrains révolutionnaires (Nancy, 1882).
| ||||||
