Kecalkoatlo (flugsaŭro)
 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Troveblo de fosilioj: Malfrua Kretaceo | ||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Konserva statuso | ||||||||||||||
|
Konserva statuso: Fosilia
| ||||||||||||||
Specioj
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||
La flugsaŭro Kecalkoatlo, nomita laŭ la aztekta serpentodio Kecalkoatlo, estis pterodaktiloideo kiu vivis en la malfrua kretaceo de Nordameriko (la etapoj kampania ĝis mastriĥta, antaŭ 84–65 milionoj da jaroj), kaj unu el la plej grandaj flugkapablaj bestoj iam ajn. Ĝi estis unu el la Azhdarchidae, grupo de progresintaj sendentaj flugsaŭroj.
Oni trovis skeletajn restaĵojn de de specioj en la regiono de Big Bend (Teksaso); la pli granda el ili (Q. northropi) verŝajne havis enverguron de ĝis 12 m. Ankoraŭ estas multa malkonsento pri la maksimuma grandeco de la kecalkoatla enverguro. La plej grandaj restaĵoj, montritaj ĉe la Scienca Muzeo de Minesoto, estas iom fragmentecaj, kaj eble indikas unuopulon kun enverguro de 18 m. Tiel granda enverguro tamen kontraŭus fundamentajn limojn je biologiaj flugantoj'; pro ĉi tio iuj sciencistoj preferas enverguron pli proksima al 12 m. Antaŭ la malkovro de kecalkoatlo multaj tamen pensis ke pteranodontoj kun enverguroj de 6 m atingis la limon de envergura grandeco en biologiaj flugantoj, do la afero klare estas ankoraŭ ne findecidita.
La fosilion de la unua kecalkoatla fosilio trovis Douglas A. Lawson. Dum la kretaceo, la klimato de Teksaso estis simila al tiu de modernaj tropikaj marbordaj marĉoj kaj lagunoj, kiuj etendiĝis laŭ la Kretacea markanalo kiu plenigis la centron de Nordameriko. La ostojn de parencaj bestoj oni ankaŭ trovis en Dinosaŭra Provinca Parko en Alberto (Kanado).
Oni proponis diversajn hipotezojn pri la vivstilo de kecalkoatlo. Kun longa kolo kaj longaj sendentaj makzeloj ĝi eble manĝis fiŝojn kiel ardeo, aŭ eble ĝi estis postpredanto kiel marabuo; aliaj asertas ke ĝi manĝis kiel hodiaŭaj tondilbekuloj. Oni supozas ke kecalkoatlo povis ekflugi proprapove, sed kiam ĝi estis en la aero ĝi plejparte soris. Surtere kecalkoatlo verŝajne promenis kvarpiede.
Kecalkoatlo formortis kune kun la dinosaŭroj je la fino de la kretaceo.
| ||||||||||||||||||||||||