[go: up one dir, main page]
Saltu al enhavo

Ellen Kositza

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Ellen KOSITZA (vere Ellen Kubitschek, fraŭline Ellen Schenke;[1] naskiĝinta la 1-an de decembro 1973 en Offenbach) estas germana ĵurnalistino kaj publicistino de novdekstrismo.[2][3][4][5][6]

Vivo

[redakti | redakti fonton]

Kun sia edzo Götz Kubitschek, ankaŭ li elstara agadisto novdekstrisma, havas ŝi sep infanojn. Vivas ŝi kun la familianoj sur iama kavalirbieno en Schnellroda (Steigra). Studis ŝi en la 1990-aj jaroj por fariĝi instruistino.[7] Estante studentino ŝi fariĝis en 1993 kutima aŭtorino por la semajngazeto Junge Freiheit (JF). Tie ŝi komence prizorgis la sekcion pri Malluma ondo.[8] Krome ŝi engaĝiĝis en JF por rehonorigo de tradiciaj virinaj roloj.[9] Kositza estiĝis gravega ĉefartikolverkanto de JF.

Kositza taksatas agadanto de novdekstrismo.[10]. Inter la ĝenerala malmulto da virinoj ene de la novdekstrisma movado ŝia opinio gravegas.[11] Publikigis ŝi aferojn i.a. en la periodaĵoj "Criticón", "wir selbst"[12] kaj "Eigentümlich frei".[13]

Kiel aliaj skribantoj de JF ŝi partoprenis okazigojn de la novdekstrisma pensadfabriko Institut für Staatspolitik (IfS) teil;[14]: en 2000 ŝi faris prelegon ĉe ties ĉiujara Somera Akademio. Poste anstataŭis ŝi la filozofon Erik Lehnert, kiu estiĝis afergvidanto de IfS, kiel aŭtoro ĉe la magazino "Sezession".[15] En 2010 videblis ŝi dum memormarŝo por viktimoj de la aeratakoj kontraŭ Dresdeno.[16] Komence de la 2015-a jaro, Kositza partoprenis en 2015 kongreson de Lega Nord, kie prelegis edzo lia Götz Kubitschek.[17]

En 2000, okaze de la 80-a datreveno naskiĝtaga de Armin Mohler, ŝi eldonis en la eldonejo Antaios festbroŝuron. Interesas ŝia kontraŭfeminismo.[18]

Honoroj

[redakti | redakti fonton]
  • 2008: Gerhard-Löwenthal-Preis (ĵurnalista premio de JF)

Skribaĵoj (elekto)

[redakti | redakti fonton]

Monografioj

  • Gender ohne Ende oder was vom Manne übrigblieb (=Kaplaken, 7). Edition Antaios, Schnellroda 2008, ISBN 978-3-935063-77-7.
  • Die Einzelfalle. Warum der Feminismus ständig die Straßenseite wechselt. Verlag Antaios, Schnellroda 2016, ISBN 978-3-944422-17-6.
  • Das war’s – Diesmal mit Kindern, Küche, Kritik. Verlag Antaios, Schnellroda 2017, ISBN 978-3-944422-18-3.
  • kun Caroline Sommerfeld: Vorlesen. Verlag Antaios, Schnellroda 2019, ISBN 978-3-944422-76-3.

Eldonistece

Kontribuaĵoj en kolektoj

  • "Grenzgänge". Ĉe: Roland Bubik (eld.): Wir ’89er. Wer wir sind – was wir wollen. Ullstein, Frankfurt am Main 1995, ISBN 3-548-36643-0, p. 87–105.

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]

Notoj

[redakti | redakti fonton]
  1. ↑ Andreas Speit: "Political Correctness“ unerwünscht". Ĉe: die tageszeitung, 6.2.2016, p. 3.
  2. ↑ "Ellen Kositza: Das widerborstige Leben einer rechten Glucke"
  3. ↑ "Gleichheit ist langweilig"
  4. ↑ Mariam Lau: "Nebenbei: knallrechts" - ĉe: zeit.de, 30.1.2018
  5. ↑ "Institut für Staatspolitik - Die Denkfabrik der Neuen Rechten" - ĉe: DLF
  6. ↑ "Die Neue Rechte in der Sackgasse" - ĉe: gegneranalyse.de, 21.10.2019
  7. ↑ Michael Klonovsky: "Die Gegen-68er" - ĉe: Focus, 9.10.1995, p. 78–80.
  8. ↑ Stefan Lindke: "Der Tabubruch von heute ist der Mainstream von morgen. Die Neue Deutsche Härte als ästhetisches Spiegelbild der wiedererstarkten Nation". Ĉe: Andreas Speit (eld.): Ästhetische Mobilmachung. Dark-Wave, Neofolk und Industrial im Spannungsfeld rechter Ideologien. Unrast, Hamburg k.a. 2002, ISBN 3-89771-804-9, p. 264
  9. ↑ Helmut Kellershohn: "Volk, Staat und Nation. Konturen des völkischen Nationalismus in der Jungen Freiheit". Ĉe: Stephan Braun, Ute Vogt (eld.): Die Wochenzeitung Junge Freiheit. Kritische Analysen zu Programmatik, Inhalten, Autoren und Kunden. VS Verlag für Sozialwissenschaften, Wiesbaden 2007, ISBN 978-3-531-15421-3, p. 139
  10. ↑ Helga Drŭes: "Manipulating the Media. The German New Right's Virtual and Violent Identities." Ĉe: Patricia Anne Simpson, Helga Drŭes (eld.): Digital Media Strategies of the Far Right in Europe and the United States. Lexington Books, London 2015, ISBN 978-0-7391-9881-0, p. 132-133
  11. ↑ Andreas Speit: Bürgerliche Scharfmacher. Deutschlands neue rechte Mitte – von AfD bis Pegida. Orell Füssli Verlag, Zürich 2016, ISBN 978-3-280-05632-5, p. 325
  12. ↑ Christian Dornbusch, Jan Raabe, Andreas Speit: "Synergie-Effekte - Bewegungen zwischen Schwarzer Szene und braunem Spektrum". Ĉe: Andreas Speit (eld.): Ästhetische Mobilmachung. Dark-Wave, Neofolk und Industrial im Spannungsfeld rechter Ideologien. Unrast, Hamburg k.a. 2002, ISBN 3-89771-804-9, p. 225
  13. ↑ Julian Bruns, Kathrin Glösel, Natascha Strobl: Die Identitären. Handbuch zur Jugendbewegung der Neuen Rechten in Europa. Unrast, Münster 2014, ISBN 978-3-89771-549-3, p. 144
  14. ↑ Anton Maegerle: "Blätter gegen den Zeitgeist und Dekadenz. Profile und Beziehungen neurechter Periodika an Beispielen." Ĉe: Wolfgang Gessenharter, Thomas Pfeiffer (eld.): Die Neue Rechte – eine Gefahr für die Demokratie?. Verlag für Sozialwissenschaften, Wiesbaden 2004, ISBN 3-8100-4162-9, p. 203
  15. ↑ Helmut Kellershohn: "Widerstand und Provokation. Strategische Optionen im Umkreis des Instituts für Staatspolitik". Ĉe: Stephan Braun, Alexander Geisler, Martin Gerster (eld.): Strategien der extremen Rechten. Hintergründe - Analysen - Antworten. VS Verlag für Sozialwissenschaften, VS Verlag für Sozialwissenschaften, Wiesbaden 2009, ISBN 978-3-531-15911-9, p. 266
  16. ↑ Volker Weiß: Die Konservative Revolution. Geistiger Erinnerungsort der Neuen Rechten." Ĉe: Martin Langebach, Michael Sturm (eld.): Erinnerungsorte der extremen Rechten (=Edition Rechtsextremismus, 101). Springer VS, Wiesbaden 2015, ISBN 978-3-658-00130-8, p. 114
  17. ↑ Helmut Kellershohn, "Es geht um Einfluss auf die Köpfe – Das Institut für Staatspolitik - ĉe: Bundeszentrale für politische Bildung, 7.7.2016.
  18. ↑ kp. Samuel Salzborn: Rechtsextremismus: Erscheinungsformen und Erklärungsansätze. Dua eldono, Nomos (UTB), Baden-Baden 2015, ISBN 978-3-8252-4476-7, p. 84
Bibliotekoj
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Ellen_Kositza&oldid=8881691"