ŝoki
Esperanto
[redakti]Verbo
[redakti] ŝok + i ( eo , VE )
| Tenso | Estinteco | Estanteco | Estonteco |
|---|---|---|---|
| Indikativo | ŝokis | ŝokas | ŝokos |
| Adjektiva aktiva participo | ŝokinta | ŝokanta | ŝokonta |
| Adjektiva pasiva participo | ŝokita | ŝokata | ŝokota |
| Substantiva aktiva participo | ŝokinto | ŝokanto | ŝokonto |
| Substantiva pasiva participo | ŝokito | ŝokato | ŝokoto |
| Adverba aktiva participo | ŝokinte | ŝokante | ŝokonte |
| Adverba pasiva participo | ŝokite | ŝokate | ŝokote |
| Moduso | |||
| Infinitivo | ŝoki | ||
| Volativo | ŝoku | ||
| Kondicionalo | ŝokus | ||
 | Signifoj |
- (transitiva) malplaĉe surprizi (iun); ĉagreni (iun) kontraŭante ties atendojn kaj komprenmanieron pri dececo
- Tiu murdo ŝokis ĉiujn.
- Mi estis ŝokita, kiam mi ekvidis ŝiajn bluajn harojn.
- Mi certe ne intencas respondi viajn ŝokajn demandojn.
- Prefere ne aŭskultu, kion li diras, ĉar liaj paroloj estas ŝokantaj.
 | Tradukoj |
 | Referencoj kaj literaturo |
