zumi

Esperanto

Verbo

zum + i ( eo , VE )

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	zumis	zumas	zumos
Adjektiva aktiva participo	zuminta	zumanta	zumonta
Adjektiva pasiva participo	zumita	zumata	zumota
Substantiva aktiva participo	zuminto	zumanto	zumonto
Substantiva pasiva participo	zumito	zumato	zumoto
Adverba aktiva participo	zuminte	zumante	zumonte
Adverba pasiva participo	zumite	zumate	zumote
Moduso
Infinitivo	zumi
Volativo	zumu
Kondicionalo	zumus

(verbo ambaŭtransitiva)

Deveno

de la onomatopeo zum, kiel la hispana zumbar aŭ la portugala zumbir

Signifoj

(netransitiva) soni kontinue, malakute, mallaŭte, sed senteble kaj kutime ĝene
(transitiva) sonigi ion kvazaŭ tiele

Ekzemploj

[1] "Almenaŭ ĉi tiuj restis vivantaj" - li pensas, la kapo zumas, fermiĝas la okuloj. Morgaŭ mi devas prezenti la fakturon - li pensis ankoraŭ.^[1]

Sintakso:

verbo netransitiva:
- io zumas » La abelo zumas.
- nerekta komplemento: io zumas al iu » Tio muziko zumas al li (t.e. la muziko lin ĝenas).
- cirkonstanca komplemento: io zumas al iu en ie » La bruo zumas al ŝi en la kapo, en la cerbo.
verbo transitiva:
- zumi ion » La infano zumas ian kanton.