klini

Esperanto

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	klinis	klinas	klinos
Adjektiva aktiva participo	klininta	klinanta	klinonta
Adjektiva pasiva participo	klinita	klinata	klinota
Substantiva aktiva participo	klininto	klinanto	klinonto
Substantiva pasiva participo	klinito	klinato	klinoto
Adverba aktiva participo	klininte	klinante	klinonte
Adverba pasiva participo	klinite	klinate	klinote
Moduso
Infinitivo	klini
Volativo	klinu
Kondicionalo	klinus

Meti en tian pozicion, ke unu fino aŭ parto estas malpli alta ol la alia (se paroli pri rigida objekto).
Klinu la kruĉon kaj trinku!

Ili penis deklini nin de nia vojo, sed malsukcesis.

Se vi sekvos nin, vi ne forkliniĝos de la vojo.

Mi sendekliniĝe iros al la elektita celo.
Kurbigi, fleksi al malsupro (se paroli pri malrigida objekto).
La neĝo klinis la branĉojn de la arboj al la tero.

Sur arbon kliniĝintan saltas la kaproj.
Oblikvigi parton de sia korpo.
Li salute klinis la kapon.

Ŝi salutis min per klino de la kapo.

Mi alklinis mian orelon al ŝi, por ke ŝi povu diri al mi ion.

Li elkliniĝis super la balkonon.
Emigi, inklinigi.
La reĝino ĉiamaniere provis klini la animon de la reĝo al pardonemo.

Ŝi estis bona knabino, sed subite dekliniĝis de la bona konduto.

Mi esperas, ke vi pardonos ĉiujn miajn dekliniĝojn.
Cedigi.
Mi devas klini min antaŭ la cirkonstancoj.

Plena sako ĉiun mastron al vi klinos.

Referencoj kaj literaturo