erari
| Tenso | Estinteco | Estanteco | Estonteco |
|---|---|---|---|
| Indikativo | eraris | eraras | eraros |
| Adjektiva aktiva participo | erarinta | eraranta | eraronta |
| Substantiva aktiva participo | erarinto | eraranto | eraronto |
| Adverba aktiva participo | erarinte | erarante | eraronte |
| Moduso | |||
| Infinitivo | erari | ||
| Volativo | eraru | ||
| Kondicionalo | erarus | ||
- Deflankiĝi de la vero, de la ĝusta opinio, kalkulo kaj simile.
- Vi eraris en kalkulo.
- Kiu demandas, tiu ne eraras.
- Mi korektis gramatikajn erarojn.
- Via respondo estas erara.
- Ĉi tiu frazo estas senerara.
- Mi certas pri la erareco en la traduko de ĉi tiu vorto.
- Deflankiĝi de la morala devo.
- Mi eraris, pardonu min!
- Kiu ne pekis, kiu ne eraris?
- Pagas maljunaj jaroj por junaj eraroj.
- Homo estas erarema.
- La aspekto erarigis lin.
 | Tradukoj |
 | Referencoj kaj literaturo |
