onomatopeo
| Por pliaj informoj pri la temo rigardu la aldonan paĝon Onomatopeoj. |
Esperanto
[redakti]Substantivo
[redakti] onomatope + o ( eo , SB )
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | onomatopeo | onomatopeoj |
| Akuzativo | onomatopeon | onomatopeojn |
 |  |
| onomatopeo | |
 | Deveno |
- el la greka antikva vorto " ὀνοματοποιία " onomatopoiía, siavice el " ὄνομα " onoma (= nomo) kaj " ποιέω " poiéo (= fari)
 | Signifoj |
- (lingvoscienco) vorto kiu imitas bruon aŭ bestan blekon; subspeco de interjekcio
- Sinonimoj: sonimito
- Vidu ankaŭ: sonbildigo (pli ĝenerala termo)
 | Tradukoj |
|
|
 | Referencoj kaj literaturo |
onomatopeo
- Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „onomatopeo“.