znamenie
Old Czech
editEtymology
editInherited from Proto-Slavic *znamenьje.
Pronunciation
editNoun
editznamenie n
Declension
editDeclension of znamenie (soft o-stem)
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | znamenie | znamení | znamenie |
genitive | znamenie | znameňú | znamení |
dative | znameňú | znameníma | znamením |
accusative | znamenie | znamení | znamenie |
vocative | znamenie | znamení | znamenie |
locative | znamení, znameňú | znameňú | znameních |
instrumental | znamením | znameníma | znameními |
See also Appendix:Old Czech nouns and Appendix:Old Czech pronunciation.
Descendants
edit- Czech: znamení
References
edit- Jan Gebauer (1903–1916) “znamenie”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění
Romanian
editNoun
editznamenie f (plural znamenii)
- Alternative form of snamenie
Declension
editDeclension of znamenie
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) znamenie | znamenia | (niște) znamenii | znameniile |
genitive/dative | (unei) znamenii | znameniei | (unor) znamenii | znameniilor |
vocative | znamenie, znamenio | znameniilor |