[go: up one dir, main page]

Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish umrzeć, from Proto-Slavic *umerti. By surface analysis, u- +‎ mrzeć.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈu.mʐɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -umʐɛt͡ɕ
  • Syllabification: u‧mrzeć

Verb

edit

umrzeć pf (imperfective umierać)

  1. (intransitive) to die (to stop living)

Conjugation

edit
Conjugation of umrzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive umrzeć
future tense 1st umrę umrzemy
2nd umrzesz umrzecie
3rd umrze umrą
impersonal umrze się
past tense 1st umarłem,
-(e)m umarł
umarłam,
-(e)m umarła
umarłom,
-(e)m umarło
umarliśmy,
-(e)śmy umarli
umarłyśmy,
-(e)śmy umarły
2nd umarłeś,
-(e)ś umarł
umarłaś,
-(e)ś umarła
umarłoś,
-(e)ś umarło
umarliście,
-(e)ście umarli
umarłyście,
-(e)ście umarły
3rd umarł umarła umarło umarli umarły
impersonal umarto
conditional 1st umarłbym,
bym umarł
umarłabym,
bym umarła
umarłobym,
bym umarło
umarlibyśmy,
byśmy umarli
umarłybyśmy,
byśmy umarły
2nd umarłbyś,
byś umarł
umarłabyś,
byś umarła
umarłobyś,
byś umarło
umarlibyście,
byście umarli
umarłybyście,
byście umarły
3rd umarłby,
by umarł
umarłaby,
by umarła
umarłoby,
by umarło
umarliby,
by umarli
umarłyby,
by umarły
impersonal umarto by
imperative 1st niech umrę umrzyjmy
2nd umrzyj umrzyjcie
3rd niech umrze niech umrą
passive adjectival participle umarły umarła umarłe umarli umarłe
anterior adverbial participle umarłszy
verbal noun umarcie

See also

edit

Further reading

edit
  • umrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • umrzeć in Polish dictionaries at PWN