hrjóta
Icelandic
editPronunciation
editEtymology 1
editFrom Old Norse hrjóta, related to Old English hrūtan (“snore”), Old High German rūzzan (“snore”). Perhaps related to Ancient Greek κόρυζα (kóruza).
Verb
edithrjóta (strong verb, third-person singular past indicative hraut, third-person plural past indicative hrutu, supine hrotið)
- to snore
Conjugation
edithrjóta — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hrjóta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hrotið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hrjótandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hrýt | við hrjótum | present (nútíð) |
ég hrjóti | við hrjótum |
þú hrýtur | þið hrjótið | þú hrjótir | þið hrjótið | ||
hann, hún, það hrýtur | þeir, þær, þau hrjóta | hann, hún, það hrjóti | þeir, þær, þau hrjóti | ||
past (þátíð) |
ég hraut | við hrutum | past (þátíð) |
ég hryti | við hrytum |
þú hraust | þið hrutuð | þú hrytir | þið hrytuð | ||
hann, hún, það hraut | þeir, þær, þau hrutu | hann, hún, það hryti | þeir, þær, þau hrytu | ||
imperative (boðháttur) |
hrjót (þú) | hrjótið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hrjóttu | hrjótiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
Related terms
editEtymology 2
editFrom Old Norse hrjóta, from Proto-Germanic *hreutaną, perhaps related to Middle Low German rūzen. Probably from Proto-Indo-European *kreu-, as hrjóða, hrjósa and hrynja.
Verb
edithrjóta (strong verb, third-person singular past indicative hraut, third-person plural past indicative hrutu, supine hrotið)
Conjugation
edithrjóta — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hrjóta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hrotið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hrjótandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hrýt | við hrjótum | present (nútíð) |
ég hrjóti | við hrjótum |
þú hrýtur | þið hrjótið | þú hrjótir | þið hrjótið | ||
hann, hún, það hrýtur | þeir, þær, þau hrjóta | hann, hún, það hrjóti | þeir, þær, þau hrjóti | ||
past (þátíð) |
ég hraut | við hrutum | past (þátíð) |
ég hryti | við hrytum |
þú hraust | þið hrutuð | þú hrytir | þið hrytuð | ||
hann, hún, það hraut | þeir, þær, þau hrutu | hann, hún, það hryti | þeir, þær, þau hrytu | ||
imperative (boðháttur) |
hrjót (þú) | hrjótið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hrjóttu | hrjótiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hrotinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hrotinn | hrotin | hrotið | hrotnir | hrotnar | hrotin | |
accusative (þolfall) |
hrotinn | hrotna | hrotið | hrotna | hrotnar | hrotin | |
dative (þágufall) |
hrotnum | hrotinni | hrotnu | hrotnum | hrotnum | hrotnum | |
genitive (eignarfall) |
hrotins | hrotinnar | hrotins | hrotinna | hrotinna | hrotinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hrotni | hrotna | hrotna | hrotnu | hrotnu | hrotnu | |
accusative (þolfall) |
hrotna | hrotnu | hrotna | hrotnu | hrotnu | hrotnu | |
dative (þágufall) |
hrotna | hrotnu | hrotna | hrotnu | hrotnu | hrotnu | |
genitive (eignarfall) |
hrotna | hrotnu | hrotna | hrotnu | hrotnu | hrotnu |
Related terms
editOld Norse
editEtymology
editFrom Proto-Germanic *hreutaną.
Verb
edithrjóta (singular past indicative hraut, plural past indicative hrutu, past participle hrotinn)
- to fall, fly, be flung
- hraut upp hurðin
- the door was flung open
- eldr hraut ór hlunnunum
- fire sprang from the rollers
- hrjóta spœnirnir upp í móti honum
- the chips flew up into his face
- to snore
- hann svaf ok hraut sterkliga
- (please add an English translation of this usage example)
Conjugation
editConjugation of hrjóta — active (strong class 2)
infinitive | hrjóta | |
---|---|---|
present participle | hrjótandi | |
past participle | hrotinn | |
indicative | present | past |
1st-person singular | hrýt | hraut |
2nd-person singular | hrýtr | hrauzt |
3rd-person singular | hrýtr | hraut |
1st-person plural | hrjótum | hrutum |
2nd-person plural | hrjótið | hrutuð |
3rd-person plural | hrjóta | hrutu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | hrjóta | hryta |
2nd-person singular | hrjótir | hrytir |
3rd-person singular | hrjóti | hryti |
1st-person plural | hrjótim | hrytim |
2nd-person plural | hrjótið | hrytið |
3rd-person plural | hrjóti | hryti |
imperative | present | |
2nd-person singular | hrjót | |
1st-person plural | hrjótum | |
2nd-person plural | hrjótið |
Conjugation of hrjóta — mediopassive (strong class 2)
infinitive | hrjótask | |
---|---|---|
present participle | hrjótandisk | |
past participle | hrotizk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | hrjótumk | hrutumk |
2nd-person singular | hrýzk | hrauzk |
3rd-person singular | hrýzk | hrauzk |
1st-person plural | hrjótumsk | hrutumsk |
2nd-person plural | hrjótizk | hrutuzk |
3rd-person plural | hrjótask | hrutusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | hrjótumk | hrytumk |
2nd-person singular | hrjótisk | hrytisk |
3rd-person singular | hrjótisk | hrytisk |
1st-person plural | hrjótimsk | hrytimsk |
2nd-person plural | hrjótizk | hrytizk |
3rd-person plural | hrjótisk | hrytisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | hrýzk | |
1st-person plural | hrjótumsk | |
2nd-person plural | hrjótizk |
References
edit- hrjóta in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
Categories:
- Icelandic 2-syllable words
- Icelandic terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Icelandic/ouːta
- Rhymes:Icelandic/ouːta/2 syllables
- Icelandic terms derived from Old Norse
- Icelandic lemmas
- Icelandic verbs
- Icelandic strong verbs
- Icelandic class 2 strong verbs
- Icelandic terms derived from Proto-Germanic
- Icelandic terms derived from Proto-Indo-European
- Old Norse terms inherited from Proto-Germanic
- Old Norse terms derived from Proto-Germanic
- Old Norse lemmas
- Old Norse verbs
- Old Norse terms with usage examples
- Old Norse class 2 strong verbs