kob

 

• koba

• IPA^(key): /kɒb/
• Rhymes: -ɒb

kob (plural kobs or kob)

1. An African antelope closely related to the lechwe and the waterbuck, Kobus kob.
2. Any of several large game fish of the family Sciaenidae, especially the kabeljou (dusky kob or great kob or perhaps the smaller squaretail kob.

antelope

•   kob on Wikipedia.Wikipedia
•   Kobus kob on Wikispecies.Wikispecies
•   Kobus kob on Wikimedia Commons.Wikimedia Commons

fish

•   Sciaenidae on Wikipedia.Wikipedia
•   Sciaenidae on Wikispecies.Wikispecies
•   Category:Sciaenidae on Wikimedia Commons.Wikimedia Commons

• Bok, KBO, OKB, bok

Derived from Proto-Slavic *kobь through a South Slavic language, compare Serbo-Croatian kob (“fate, destiny, omen”) and Bulgarian коба (koba).^[1]

• IPA^(key): /kɔb/

kob m (plural kobe, definite kobi, definite plural kobet)

1. misfortune, scourge
2. death
3. deception, treachery

• bolbë

• kobshëm
• kobzi

Borrowed from Middle High German kobe, from Proto-Germanic *kubô.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kɔp/
• IPA^(key): (15^th CE) /kɔp/

kob m animacy unattested

1. (attested in Greater Poland) pigpen

   Synonyms: chlew, pielasz, świniec

   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[1], Lubiń, page 30:

     Ara oltharz vel kob, vel barlogo, vel swynye korytho

     [Ara ołtarz vel kob, vel barłogo, vel świnie koryto]

•   Słownik etymologiczny języka polskiego/kob on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “kob”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Proto-Slavic *kobь, from Proto-Indo-European *kob-.

Compare (obsolete) Russian кобь (kobʹ), Old Norse happ (“good luck”), Old Irish cob (“victory”).

• IPA^(key): /kôːb/

kȏb f (Cyrillic spelling ко̑б)

1. fate
2. destiny
3. omen

• “kob”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2024