eigenwijs
Dutch
editEtymology
editFrom Middle Dutch eigenwijs, probably from Middle Low German eigenwīs.
Pronunciation
editAdjective
editeigenwijs (comparative eigenwijzer, superlative meest eigenwijs or eigenwijst)
Declension
edit| Declension of eigenwijs | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | eigenwijs | |||
| inflected | eigenwijze | |||
| comparative | eigenwijzer | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | eigenwijs | eigenwijzer | het eigenwijst het eigenwijste | |
| indefinite | m./f. sing. | eigenwijze | eigenwijzere | eigenwijste |
| n. sing. | eigenwijs | eigenwijzer | eigenwijste | |
| plural | eigenwijze | eigenwijzere | eigenwijste | |
| definite | eigenwijze | eigenwijzere | eigenwijste | |
| partitive | eigenwijs | eigenwijzers | — | |