[go: up one dir, main page]

Dutch

edit

Etymology

edit

From af +‎ koelen.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈɑfkulə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧koe‧len

Verb

edit

afkoelen

  1. (ergative) to cool off, cool down

Conjugation

edit
Conjugation of afkoelen (weak, separable)
infinitive afkoelen
past singular koelde af
past participle afgekoeld
infinitive afkoelen
gerund afkoelen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular koel af koelde af afkoel afkoelde
2nd person sing. (jij) koelt af, koel af2 koelde af afkoelt afkoelde
2nd person sing. (u) koelt af koelde af afkoelt afkoelde
2nd person sing. (gij) koelt af koelde af afkoelt afkoelde
3rd person singular koelt af koelde af afkoelt afkoelde
plural koelen af koelden af afkoelen afkoelden
subjunctive sing.1 koele af koelde af afkoele afkoelde
subjunctive plur.1 koelen af koelden af afkoelen afkoelden
imperative sing. koel af
imperative plur.1 koelt af
participles afkoelend afgekoeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

edit

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Negerhollands: koel af

Anagrams

edit