[go: up one dir, main page]

Isan

edit

Etymology

edit

From Middle Chinese (MC tsyuX, “master; owner”). Cognate with Thai เจ้า (jâao), Lao ເຈົ້າ (chao), ᦈᧁᧉ (ṫsaw²), Tai Dam ꪹꪊ꫁ꪱ, Shan ၸဝ်ႈ (tsāo), Ahom 𑜋𑜈𑜫 (chaw) or 𑜋𑜨𑜧 (chow).

Pronoun

edit

เจ้า (transliteration needed)

  1. you

See also

edit
Isan personal pronouns
Singular Plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
Formal ข้าน้อย (kàa-nɔ̂ɔi) ท่าน (tāan) เพิ่น (pə̄n) หมู่ข้าน้อย (mūu kàa-nɔ̂ɔi) หมู่ท่าน (mūu tāan) ขะเจ้า (ka-jâo)
Common ข้อย (kɔ̀ɔi) เจ้า (jâo) เขา (kǎo)
ลาว (láao)
เฮา (háo)
หมู่เฮา (mūu háo)
หมู่เจ้า (mūu jâo) หมู่เขา (mūu kǎo)
หมู่ลาว (mūu láao)
Vulgar กู (guu) มึง (mʉ́ng) มัน (mán) N/A

Noun

edit

เจ้า (transliteration needed)

  1. owner, master, boss

Northern Thai

edit

Adverb

edit

เจ้า (jâo)

  1. used by females to express affirmation, assent, agreement, acceptance, or acknowledgement.

Pronoun

edit

เจ้า (jâo)

  1. a first person pronoun, employed by females.

Particle

edit

เจ้า (jâo)

  1. a particle used at the end of a sentence, employed by females.

Thai

edit

Etymology 1

edit

Derived from Middle Chinese (MC tsyuX, “master; owner”). Cognate with Lao ເຈົ້າ (chao); ᦈᧁᧉ (ṫsaw²); Tai Dam ꪹꪊ꫁ꪱ; Shan ၸဝ်ႈ (tsāo); Ahom 𑜋𑜈𑜫 (chaw), 𑜋𑜨𑜧 (chow). Compare Old Khmer cau, cauva, co, cova, cco, ccova, ccau, (chief; head); Modern Khmer ចៅ (caw).

Alternative forms

edit
Alternative forms

Pronunciation

edit
Orthographicเจ้า
e t͡ɕ ˆ ā
Phonemic
จ้าว
t͡ɕ ˆ ā w
RomanizationPaiboonjâao
Royal Institutechao
(standard) IPA(key)/t͡ɕaːw˥˩/(R)

Noun

edit

เจ้า (jâao)

  1. god; deity.
  2. (archaic) image or statue of the Buddha.[1]
  3. chief; lord; master.
  4. ruler; administrator; governor.
  5. royal person from the rank of หม่อมเจ้า (mɔ̀m-jâao) upwards.
  6. (historical) prince or princess of Lan Na Kingdom or Lan Xang Kingdom.
  7. used as an honorific prefixed or suffixed to the names or titles of the above-described persons or things.
  8. (archaic) used as an honorific prefixed to the name of a royal person holding the rank of หม่อมเจ้า (mɔ̀m-jâao).
  9. owner; possessor.
Derived terms
edit

Classifier

edit

เจ้า (jâao)

  1. (informal) Classifier for business owners, service providers, and service recipients.

Etymology 2

edit

Pronunciation

edit
Orthographic/Phonemicเจ้า
e t͡ɕ ˆ ā
RomanizationPaiboonjâo
Royal Institutechao
(standard) IPA(key)/t͡ɕaw˥˩/(R)

Pronoun

edit

เจ้า (jâo)

  1. (archaic) a second or third person pronoun, used to address a person of equal or lower status, often used with the first person pronoun ข้า (kâa).
Derived terms
edit

Noun

edit

เจ้า (jâo)

  1. (colloquial) a title given to a person of equal or lower status.
  2. (colloquial) a title of endearment for anyone or anything.
See also
edit

References

edit
  1. ^ ราชบัณฑิตยสภา (2020) พจนานุกรมโบราณศัพท์ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, →ISBN, page 79:เจา <เจ้า> น. เจ้า, คำนำหน้าชื่อพระพุทธรูป