afnaaien
Dutch
editEtymology
editPronunciation
editVerb
editafnaaien
- (transitive) to complete sewing
Conjugation
edit| Conjugation of afnaaien (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afnaaien | |||
| past singular | naaide af | |||
| past participle | afgenaaid | |||
| infinitive | afnaaien | |||
| gerund | afnaaien n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | naai af | naaide af | afnaai | afnaaide |
| 2nd person sing. (jij) | naait af, naai af2 | naaide af | afnaait | afnaaide |
| 2nd person sing. (u) | naait af | naaide af | afnaait | afnaaide |
| 2nd person sing. (gij) | naait af | naaide af | afnaait | afnaaide |
| 3rd person singular | naait af | naaide af | afnaait | afnaaide |
| plural | naaien af | naaiden af | afnaaien | afnaaiden |
| subjunctive sing.1 | naaie af | naaide af | afnaaie | afnaaide |
| subjunctive plur.1 | naaien af | naaiden af | afnaaien | afnaaiden |
| imperative sing. | naai af | |||
| imperative plur.1 | naait af | |||
| participles | afnaaiend | afgenaaid | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||