afnaaien

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 04:58, 18 September 2024.
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of af +‎ naaien.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɑfˌnaːi̯ə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧naai‧en

Verb

[edit]

afnaaien

  1. (transitive) to complete sewing

Conjugation

[edit]
Conjugation of afnaaien (weak, separable)
infinitive afnaaien
past singular naaide af
past participle afgenaaid
infinitive afnaaien
gerund afnaaien n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular naai af naaide af afnaai afnaaide
2nd person sing. (jij) naait af, naai af2 naaide af afnaait afnaaide
2nd person sing. (u) naait af naaide af afnaait afnaaide
2nd person sing. (gij) naait af naaide af afnaait afnaaide
3rd person singular naait af naaide af afnaait afnaaide
plural naaien af naaiden af afnaaien afnaaiden
subjunctive sing.1 naaie af naaide af afnaaie afnaaide
subjunctive plur.1 naaien af naaiden af afnaaien afnaaiden
imperative sing. naai af
imperative plur.1 naait af
participles afnaaiend afgenaaid
1) Archaic. 2) In case of inversion.
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=afnaaien&oldid=81632859"