अंस

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: अस् and असि

Pali

[edit]

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

अंस m

  1. Devanagari script form of aṃsa (shoulder)
  2. Devanagari script form of aṃsa (part)

Declension

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Indo-European *h₂óms-o-s (shoulder). Cognate with Ancient Greek ὦμος (ômos, shoulder), Latin umerus (shoulder) (whence English humerus); Gothic 𐌰𐌼𐍃 (ams, shoulder).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

अंस (áṃsa) stemm

  1. (anatomy) shoulder, shoulder-blade
    Synonyms: शुप्ति (śúpti), पक्ष (pakṣá)
    • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 5.57.6:
      ऋष्टयो वो मरुतो अंसयोर् अधि सह ओजो बाह्वोर् वो बलं हितम्।
      ṛṣṭayo vo maruto aṃsayor adhi saha ojo bāhvor vo balaṃ hitam.
      Borne on both shoulders, O ye Maruts, are your spears: within your arms is laid your energy and strength.
  2. corner of a quadrangle
  3. (in the dual) the two shoulders or angles of an altar

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of अंस (áṃsa)
Singular Dual Plural
Nominative अंसः
áṃsaḥ
अंसौ / अंसा¹
áṃsau / áṃsā¹
अंसाः / अंसासः¹
áṃsāḥ / áṃsāsaḥ¹
Vocative अंस
áṃsa
अंसौ / अंसा¹
áṃsau / áṃsā¹
अंसाः / अंसासः¹
áṃsāḥ / áṃsāsaḥ¹
Accusative अंसम्
áṃsam
अंसौ / अंसा¹
áṃsau / áṃsā¹
अंसान्
áṃsān
Instrumental अंसेन
áṃsena
अंसाभ्याम्
áṃsābhyām
अंसैः / अंसेभिः¹
áṃsaiḥ / áṃsebhiḥ¹
Dative अंसाय
áṃsāya
अंसाभ्याम्
áṃsābhyām
अंसेभ्यः
áṃsebhyaḥ
Ablative अंसात्
áṃsāt
अंसाभ्याम्
áṃsābhyām
अंसेभ्यः
áṃsebhyaḥ
Genitive अंसस्य
áṃsasya
अंसयोः
áṃsayoḥ
अंसानाम्
áṃsānām
Locative अंसे
áṃse
अंसयोः
áṃsayoḥ
अंसेषु
áṃseṣu
Notes
  • ¹Vedic

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]

References

[edit]