ulicznik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From ulica +‎ -nik.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈlit͡ʂ.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɲik
  • Syllabification: u‧licz‧nik

Noun

[edit]

ulicznik m pers (female equivalent ulicznica)

  1. (colloquial, derogatory) urchin, guttersnipe, mudlark
    Synonyms: see Thesaurus:urwis

Declension

[edit]
Declension of ulicznik
singular plural
nominative ulicznik ulicznicy/uliczniki (deprecative)
genitive ulicznika uliczników
dative ulicznikowi ulicznikom
accusative ulicznika uliczników
instrumental ulicznikiem ulicznikami
locative uliczniku ulicznikach
vocative uliczniku ulicznicy

Further reading

[edit]
  • ulicznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ulicznik in Polish dictionaries at PWN
  • Piotr Fliciński, Stanisław Wójtowicz, editors (2007), “ulicznik”, in Hip-Hop Słownik, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN, page 184
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ulicznik&oldid=82256838"