tengja
Appearance
Icelandic
[edit]Etymology
[edit]From Old Norse tengja, from Proto-Germanic *tangija- (“to pinch together”), directly cognate with Old English tengan (“to press, hasten”). The Proto-Germanic is from Proto-Indo-European *donḱ-éye-, a form also inherited by Sanskrit दँशयति (dam̐śayati, “to make bite”). This is a causative to the root Proto-Indo-European *denḱ- (“to bite”), cf. Proto-Germanic *tingan- (“to press upon”).[1][2] Related to töng (“pincers”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]tengja (weak verb, third-person singular past indicative tengdi, supine tengt)
- (transitive, governs the accusative) to connect, to join, to link something together
- (ditransitive, governs the accusative and the dative) to relate one thing to another, to associate one thing with another
Conjugation
[edit]tengja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að tengja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
tengjað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
tengjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég tengja | við tengjum | present (nútíð) |
ég tengi | við tengjum |
þú tengjar | þið tengið | þú tengir | þið tengið | ||
hann, hún, það tengjar | þeir, þær, þau tengja | hann, hún, það tengi | þeir, þær, þau tengi | ||
past (þátíð) |
ég tengjaði | við tengjuðum | past (þátíð) |
ég tengjaði | við tengjuðum |
þú tengjaðir | þið tengjuðuð | þú tengjaðir | þið tengjuðuð | ||
hann, hún, það tengjaði | þeir, þær, þau tengjuðu | hann, hún, það tengjaði | þeir, þær, þau tengjuðu | ||
imperative (boðháttur) |
tengja (þú) | tengið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
tengjaðu | tengiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að tengjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
tengjast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
tengjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég tengjast | við tengjumst | present (nútíð) |
ég tengist | við tengjumst |
þú tengjast | þið tengist | þú tengist | þið tengist | ||
hann, hún, það tengjast | þeir, þær, þau tengjast | hann, hún, það tengist | þeir, þær, þau tengist | ||
past (þátíð) |
ég tengjaðist | við tengjuðumst | past (þátíð) |
ég tengjaðist | við tengjuðumst |
þú tengjaðist | þið tengjuðust | þú tengjaðist | þið tengjuðust | ||
hann, hún, það tengjaðist | þeir, þær, þau tengjuðust | hann, hún, það tengjaðist | þeir, þær, þau tengjuðust | ||
imperative (boðháttur) |
tengjast (þú) | tengist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
tengjastu | tengisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
tengjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
tengjaður | tengjuð | tengjað | tengjaðir | tengjaðar | tengjuð | |
accusative (þolfall) |
tengjaðan | tengjaða | tengjað | tengjaða | tengjaðar | tengjuð | |
dative (þágufall) |
tengjuðum | tengjaðri | tengjuðu | tengjuðum | tengjuðum | tengjuðum | |
genitive (eignarfall) |
tengjaðs | tengjaðrar | tengjaðs | tengjaðra | tengjaðra | tengjaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
tengjaði | tengjaða | tengjaða | tengjuðu | tengjuðu | tengjuðu | |
accusative (þolfall) |
tengjaða | tengjuðu | tengjaða | tengjuðu | tengjuðu | tengjuðu | |
dative (þágufall) |
tengjaða | tengjuðu | tengjaða | tengjuðu | tengjuðu | tengjuðu | |
genitive (eignarfall) |
tengjaða | tengjuðu | tengjaða | tengjuðu | tengjuðu | tengjuðu |
Derived terms
[edit]References
[edit]- ^ Roberts, Edward A. (2014) A Comprehensive Etymological Dictionary of the Spanish Language with Families of Words based on Indo-European Roots, Xlibris Corporation, →ISBN
- ^ Rix, Helmut, editor (2001), Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 118
Categories:
- Icelandic terms inherited from Old Norse
- Icelandic terms derived from Old Norse
- Icelandic terms inherited from Proto-Germanic
- Icelandic terms derived from Proto-Germanic
- Icelandic terms inherited from Proto-Indo-European
- Icelandic terms derived from Proto-Indo-European
- Icelandic 2-syllable words
- Icelandic terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Icelandic/eiɲca
- Rhymes:Icelandic/eiɲca/2 syllables
- Icelandic lemmas
- Icelandic verbs
- Icelandic weak verbs
- Icelandic transitive verbs
- Icelandic ditransitive verbs