tuman

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: tûman and Tuman

Azerbaijani

[edit]

Etymology

[edit]

Also Ottoman Turkish طومان (tuman), related to Persian تنبان (tonbân).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [tuˈmɑn]
  • Hyphenation: tu‧man
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

tuman (definite accusative tumanı, plural tumanlar)

  1. (dated) skirt
  2. (dated) pants
  3. underpants

Declension

[edit]
    Declension of tuman
singular plural
nominative tuman
tumanlar
definite accusative tumanı
tumanları
dative tumana
tumanlara
locative tumanda
tumanlarda
ablative tumandan
tumanlardan
definite genitive tumanın
tumanların
    Possessive forms of tuman
nominative
singular plural
mənim (my) tumanım tumanlarım
sənin (your) tumanın tumanların
onun (his/her/its) tumanı tumanları
bizim (our) tumanımız tumanlarımız
sizin (your) tumanınız tumanlarınız
onların (their) tumanı or tumanları tumanları
accusative
singular plural
mənim (my) tumanımı tumanlarımı
sənin (your) tumanını tumanlarını
onun (his/her/its) tumanını tumanlarını
bizim (our) tumanımızı tumanlarımızı
sizin (your) tumanınızı tumanlarınızı
onların (their) tumanını or tumanlarını tumanlarını
dative
singular plural
mənim (my) tumanıma tumanlarıma
sənin (your) tumanına tumanlarına
onun (his/her/its) tumanına tumanlarına
bizim (our) tumanımıza tumanlarımıza
sizin (your) tumanınıza tumanlarınıza
onların (their) tumanına or tumanlarına tumanlarına
locative
singular plural
mənim (my) tumanımda tumanlarımda
sənin (your) tumanında tumanlarında
onun (his/her/its) tumanında tumanlarında
bizim (our) tumanımızda tumanlarımızda
sizin (your) tumanınızda tumanlarınızda
onların (their) tumanında or tumanlarında tumanlarında
ablative
singular plural
mənim (my) tumanımdan tumanlarımdan
sənin (your) tumanından tumanlarından
onun (his/her/its) tumanından tumanlarından
bizim (our) tumanımızdan tumanlarımızdan
sizin (your) tumanınızdan tumanlarınızdan
onların (their) tumanından or tumanlarından tumanlarından
genitive
singular plural
mənim (my) tumanımın tumanlarımın
sənin (your) tumanının tumanlarının
onun (his/her/its) tumanının tumanlarının
bizim (our) tumanımızın tumanlarımızın
sizin (your) tumanınızın tumanlarınızın
onların (their) tumanının or tumanlarının tumanlarının

Descendants

[edit]
  • ? Chagatai: تومان (tuman), طومان (tuman)

Further reading

[edit]
  • tuman” in Obastan.com.

Cebuano

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈtuman/ [ˈt̪u.mɐn̪]
  • Hyphenation: tu‧man

Etymology 1

[edit]

Verb

[edit]

tuman (Badlit spelling ᜆᜓᜋᜈ᜔)

  1. to obey
  2. to fulfill; to carry out
  3. to insist on getting one's way
  4. to indulge someone; to pamper; to spoil
Derived terms
[edit]

Etymology 2

[edit]

Adjective

[edit]

tuman (Badlit spelling ᜆᜓᜋᜈ᜔)

  1. utmost; extreme

References

[edit]
  • John U. Wolff (1972) A dictionary of Cebuano Visayan[1] (overall work in Cebuano and English), Ithaca, NY: Cornell University Press, page 1053

Crimean Tatar

[edit]
Other scripts
Cyrillic туман
Roman

Etymology

[edit]

Inherited from Common Turkic *tuman

Pronunciation

[edit]
  • Hyphenation: tu‧man

Noun

[edit]

tuman

  1. fog, dimming

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  • Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎[2], Simferopol: Dolya, →ISBN
  • tuman”, in Luğatçıq (in Russian)

Finnish

[edit]

Noun

[edit]

tuman

  1. genitive singular of tuma

Anagrams

[edit]

Javanese

[edit]

Romanization

[edit]

tuman

  1. Romanization of ꦠꦸꦩꦤ꧀

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Russian тума́н (tumán), from a Turkic language.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

tuman m inan

  1. flurry (shower of dust, leaves, etc.)
  2. cloud (mass of dust, steam or smoke)
    Synonym: kłąb

Declension

[edit]

Noun

[edit]

tuman m pers

  1. (colloquial, derogatory) fool (person with poor judgement or little intelligence)
    Synonyms: see Thesaurus:głupiec

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjectives
verbs

Further reading

[edit]
  • tuman in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • tuman in Polish dictionaries at PWN

Sundanese

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Malayo-Polynesian *tuman (correct, proper). Compare Javanese ꦠꦸꦩꦤ꧀ (tuman, accustomed), Cebuano túman (to obey, fulfill).

Adjective

[edit]

tuman (Sundanese script ᮒᮥᮙᮔ᮪)

  1. accustomed to; used to
    Synonyms: tutur, biasa
    Hésé da geus tuman.
    It's hard because I already got used to it.

Further reading

[edit]

Uzbek

[edit]

Etymology 1

[edit]
Other scripts
Yangi Imlo
Cyrillic туман
Latin tuman
Perso-Arabic
(Afghanistan)

Inherited from Chagatai [Term?], from Proto-Turkic *tuman (fog, noun).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /tu.man/, [t̪ʉ̞.mæn]
  • Hyphenation: tu‧man

Noun

[edit]

tuman (plural tumanlar)

  1. fog
Declension
[edit]

Etymology 2

[edit]
Other scripts
Yangi Imlo
Cyrillic туман
Latin tuman
Perso-Arabic
(Afghanistan)

Inherited from Chagatai [Term?], from Proto-Turkic *tümän (ten thousand, numeral).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /tu.man/, [t̪ʉ̞.mæn]
  • Hyphenation: tu‧man

Numeral

[edit]

tuman

  1. (obsolete) ten thousand