From prae- + seco.
praesecō (present infinitive praesecāre, perfect active praesecuī, supine praesectum or praesecātum); first conjugation
- to cut off in front
| Conjugation of praesecō (first conjugation)
|
| indicative
|
singular
|
plural
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| active
|
present
|
praesecō
|
praesecās
|
praesecat
|
praesecāmus
|
praesecātis
|
praesecant
|
| imperfect
|
praesecābam
|
praesecābās
|
praesecābat
|
praesecābāmus
|
praesecābātis
|
praesecābant
|
| future
|
praesecābō
|
praesecābis
|
praesecābit
|
praesecābimus
|
praesecābitis
|
praesecābunt
|
| perfect
|
praesecuī
|
praesecuistī
|
praesecuit
|
praesecuimus
|
praesecuistis
|
praesecuērunt,
praesecuēre
|
| pluperfect
|
praesecueram
|
praesecuerās
|
praesecuerat
|
praesecuerāmus
|
praesecuerātis
|
praesecuerant
|
| future perfect
|
praesecuerō
|
praesecueris
|
praesecuerit
|
praesecuerimus
|
praesecueritis
|
praesecuerint
|
| passive
|
present
|
praesecor
|
praesecāris,
praesecāre
|
praesecātur
|
praesecāmur
|
praesecāminī
|
praesecantur
|
| imperfect
|
praesecābar
|
praesecābāris,
praesecābāre
|
praesecābātur
|
praesecābāmur
|
praesecābāminī
|
praesecābantur
|
| future
|
praesecābor
|
praesecāberis,
praesecābere
|
praesecābitur
|
praesecābimur
|
praesecābiminī
|
praesecābuntur
|
| perfect
|
praesectus or praesecātus + present active indicative of sum
|
| pluperfect
|
praesectus or praesecātus + imperfect active indicative of sum
|
| future perfect
|
praesectus or praesecātus + future active indicative of sum
|
| subjunctive
|
singular
|
plural
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| active
|
present
|
praesecem
|
praesecēs
|
praesecet
|
praesecēmus
|
praesecētis
|
praesecent
|
| imperfect
|
praesecārem
|
praesecārēs
|
praesecāret
|
praesecārēmus
|
praesecārētis
|
praesecārent
|
| perfect
|
praesecuerim
|
praesecuerīs
|
praesecuerit
|
praesecuerīmus
|
praesecuerītis
|
praesecuerint
|
| pluperfect
|
praesecuissem
|
praesecuissēs
|
praesecuisset
|
praesecuissēmus
|
praesecuissētis
|
praesecuissent
|
| passive
|
present
|
praesecer
|
praesecēris,
praesecēre
|
praesecētur
|
praesecēmur
|
praesecēminī
|
praesecentur
|
| imperfect
|
praesecārer
|
praesecārēris,
praesecārēre
|
praesecārētur
|
praesecārēmur
|
praesecārēminī
|
praesecārentur
|
| perfect
|
praesectus or praesecātus + present active subjunctive of sum
|
| pluperfect
|
praesectus or praesecātus + imperfect active subjunctive of sum
|
| imperative
|
singular
|
plural
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| active
|
present
|
—
|
praesecā
|
—
|
—
|
praesecāte
|
—
|
| future
|
—
|
praesecātō
|
praesecātō
|
—
|
praesecātōte
|
praesecantō
|
| passive
|
present
|
—
|
praesecāre
|
—
|
—
|
praesecāminī
|
—
|
| future
|
—
|
praesecātor
|
praesecātor
|
—
|
—
|
praesecantor
|
| non-finite forms
|
active
|
passive
|
| present
|
perfect
|
future
|
present
|
perfect
|
future
|
| infinitives
|
praesecāre
|
praesecuisse
|
praesectūrum esse,
praesecātūrum esse
|
praesecārī
|
praesectum esse,
praesecātum esse
|
praesectum īrī,
praesecātum īrī
|
| participles
|
praesecāns
|
—
|
praesectūrus,
praesecātūrus
|
—
|
praesectus,
praesecātus
|
praesecandus
|
| verbal nouns
|
gerund
|
supine
|
| genitive
|
dative
|
accusative
|
ablative
|
accusative
|
ablative
|
| praesecandī
|
praesecandō
|
praesecandum
|
praesecandō
|
praesectum,
praesecātum
|
praesectū,
praesecātū
|
- “praeseco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praeseco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
