eencoren

From earlier êcōren, modified by folk etymology. From Old Dutch *ēkorno, from Proto-West Germanic *aikwernō.

êencōren n or m

1. squirrel, red squirrel

This noun needs an inflection-table template.

• êcōren
• êcorn

• Dutch: eekhoorn
  • Afrikaans: eekhoring
  • Jersey Dutch: än-kôrn, än̈kôrn
  • → Papiamentu: eekhoorn

• “ecorn”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• “eencoren”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “eencoren”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN