brnieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Silesian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *brьněti.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

brnieć impf (perfective nabrnieć)

  1. (intransitive) to swell

Conjugation

[edit]
Conjugation of brnieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive brnieć
present tense 1st brniejã brniejymy
2nd brnieje brniejecie
3rd brniejesz brniejōm
past tense 1st brniołch,
brniołech,
brnioł żech 		brniałach
brniała żech 		brniałoch1)
brniało żech1) 		brnielimy,
brnielichmy 		brniałymy,
brniałychmy
2nd brniołś,
brniołeś,
brnioł żeś 		brniałaś
brniała żeś 		brniałoś1)
brniało żeś1) 		brnieliście,
brnieli żeście 		brniałyście,
brniały żeście
3rd brnioł brniała brniało brnieli brniały
future tense 1st bydã brnioł,
bydã brnieć 		bydã brniała,
bydã brnieć 		bydã brniało,1)
bydã brnieć 		bydymy brniali,
bydymy brnieć 		bydymy brniały,
bydymy brnieć
2nd bydziesz brnioł,
bydziesz brnieć 		bydziesz brniała,
bydziesz brnieć 		bydziesz brniało,1)
bydziesz brnieć 		bydziecie brniali,
bydziecie brnieć 		bydziecie brniały,
bydziecie brnieć
3rd bydzie brnioł,
bydzie brnieć 		bydzie brniała,
bydzie brnieć 		bydzie brniało,
bydzie brnieć 		bydōm brniali,
bydōm brnieć 		bydōm brniały,
bydōm brnieć
pluperfect tense2)
 1st bōłch brnioł,
bōłech brnioł,
bōł żech brnioł 		byłach brniała
była żech brniała 		byłoch brniało1)
było żech brniało1) 		byli my brnieli,
bylichmy brnieli 		były my brniały,
byłychmy brniały
2nd bōłś brnioł,
bōłeś brnioł,
bōł żeś brnioł 		byłaś brniała
była żeś brniała 		byłoś brniało1)
było żeś brniało1) 		byliście brnieli,
byli żeście brnieli 		byłyście brniały,
były żeście brniały
3rd bōł brnioł była brniała było brniało1)
 		były my brnieli,
byłychmy brnieli 		były brniały
conditional 1st bych brnioł bych brniała byście brnieli by my brniały,
bychmy brniały
2nd byś brnioł byś brniała byście brnieli byście brniały
3rd by brnioł by brniała by brniało by brnieli by brniały
imperative 1st niych brniejã brnijmy
2nd brnij brnijcie
3rd niych brniejesz niych brniejōm
active adjectival participle brniōncy brniōncŏ brniōnce brniōncy brniōnce
verbal noun brniynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

[edit]
  • Barbara Podgórska, Adam Podgóski (2008) “brnieć”, in Słownik gwar śląskich, Katowice: Wydawnictwo KOS, →ISBN, page 45
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=brnieć&oldid=82108960"