[go: up one dir, main page]
Jump to content

bronić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *borniti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈbrɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio 1; “bronić”:(file)
  • Audio 2; “bronić się”:(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: bro‧nić

Verb

[edit]

bronić impf (perfective obronić)

  1. (transitive) to defend [with genitive ‘someone or something’]
  2. (transitive) to guard [with genitive ‘someone or something’]
    Synonyms: osłaniać, strzec
  3. (transitive, sports) to defend, to save
  4. (transitive, education) to defend (e.g. one's thesis)
  5. (reflexive with się) to defend oneself
  6. (reflexive with się) to defend each other

Conjugation

[edit]
Conjugation of bronić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bronić
present tense 1st bronię bronimy
2nd bronisz bronicie
3rd broni bronią
impersonal broni się
past tense 1st broniłem,
-(e)m bronił 		broniłam,
-(e)m broniła 		broniłom,
-(e)m broniło 		broniliśmy,
-(e)śmy bronili 		broniłyśmy,
-(e)śmy broniły
2nd broniłeś,
-(e)ś bronił 		broniłaś,
-(e)ś broniła 		broniłoś,
-(e)ś broniło 		broniliście,
-(e)ście bronili 		broniłyście,
-(e)ście broniły
3rd bronił broniła broniło bronili broniły
impersonal broniono
future tense 1st będę bronił,
będę bronić 		będę broniła,
będę bronić 		będę broniło,
będę bronić 		będziemy bronili,
będziemy bronić 		będziemy broniły,
będziemy bronić
2nd będziesz bronił,
będziesz bronić 		będziesz broniła,
będziesz bronić 		będziesz broniło,
będziesz bronić 		będziecie bronili,
będziecie bronić 		będziecie broniły,
będziecie bronić
3rd będzie bronił,
będzie bronić 		będzie broniła,
będzie bronić 		będzie broniło,
będzie bronić 		będą bronili,
będą bronić 		będą broniły,
będą bronić
impersonal będzie bronić się
conditional 1st broniłbym,
bym bronił 		broniłabym,
bym broniła 		broniłobym,
bym broniło 		bronilibyśmy,
byśmy bronili 		broniłybyśmy,
byśmy broniły
2nd broniłbyś,
byś bronił 		broniłabyś,
byś broniła 		broniłobyś,
byś broniło 		bronilibyście,
byście bronili 		broniłybyście,
byście broniły
3rd broniłby,
by bronił 		broniłaby,
by broniła 		broniłoby,
by broniło 		broniliby,
by bronili 		broniłyby,
by broniły
impersonal broniono by
imperative 1st niech bronię brońmy
2nd broń brońcie
3rd niech broni niech bronią
active adjectival participle broniący broniąca broniące broniący broniące
passive adjectival participle broniony broniona bronione bronieni bronione
contemporary adverbial participle broniąc
verbal noun bronienie

Derived terms

[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verbs
[edit]
adjectives
nouns

Further reading

[edit]
  • bronić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bronić in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=bronić&oldid=82251738"