bregða

Icelandic

bregða (strong verb, third-person singular past indicative brá, third-person plural past indicative brugðu, supine brugðið)

(impersonal) to be startled, to be shocked, to be taken aback
Mér brá.
I was startled.
(transitive, governs the dative) to move quickly, to jerk, (of a sword) to brandish, to draw
- Matthew 26:52 (English and Icelandic)
  Jesús sagði við hann: „Slíðra sverð þitt! Allir, sem sverði bregða, munu fyrir sverði falla.“
  "Put your sword back in its place," Jesus said to him, "for all who draw the sword will die by the sword."
(impersonal) to appear briefly
Skrímslinu brá fyrir í skugganum.
The monster appeared in the shadow.

bregða — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að bregða
supine (sagnbót)		brugðið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bregðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bregð	við bregðum	present (nútíð)	ég bregði	við bregðum
	þú bregður	þið bregðið		þú bregðir	þið bregðið
	hann, hún, það bregður	þeir, þær, þau bregða		hann, hún, það bregði	þeir, þær, þau bregði

past (þátíð)	ég brá	við brugðum	past (þátíð)	ég brygði	við brygðum
	þú brást	þið brugðuð		þú brygðir	þið brygðuð
	hann, hún, það brá	þeir, þær, þau brugðu		hann, hún, það brygði	þeir, þær, þau brygðu

imperative (boðháttur)	bregð (þú)	bregðið (þið)
	bregðu	bregðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bregðast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að bregðast
supine (sagnbót)		brugðist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bregðandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bregst	við bregðumst	present (nútíð)	ég brást	við brugðumst
	þú bregst	þið bregðist		þú brást	þið brugðust
	hann, hún, það bregst	þeir, þær, þau bregðast		hann, hún, það brást	þeir, þær, þau brugðust

past (þátíð)	ég bregðist	við bregðumst	past (þátíð)	ég brygðist	við brygðumst
	þú bregðist	þið bregðist		þú brygðist	þið brygðust
	hann, hún, það bregðist	þeir, þær, þau bregðist		hann, hún, það brygðist	þeir, þær, þau brygðust

imperative (boðháttur)	bregst (þú)	bregðist (þið)
	bregstu	bregðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

brugðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	brugðinn	brugðin	brugðið	brugðnir	brugðnar	brugðin
accusative (þolfall)	brugðinn	brugðna	brugðið	brugðna	brugðnar	brugðin
dative (þágufall)	brugðnum	brugðinni	brugðnu	brugðnum	brugðnum	brugðnum
genitive (eignarfall)	brugðins	brugðinnar	brugðins	brugðinna	brugðinna	brugðinna

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	brugðni	brugðna	brugðna	brugðnu	brugðnu	brugðnu
accusative (þolfall)	brugðna	brugðnu	brugðna	brugðnu	brugðnu	brugðnu
dative (þágufall)	brugðna	brugðnu	brugðna	brugðnu	brugðnu	brugðnu
genitive (eignarfall)	brugðna	brugðnu	brugðna	brugðnu	brugðnu	brugðnu

From Proto-Germanic *bregdaną (“to flicker, flutter, move about”).

bregða (singular past indicative brá, plural past indicative brugðu, past participle brugðinn)

Conjugation of bregða — active (strong class 3)

Conjugation of bregða — mediopassive (strong class 3)