bijhouden
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]bijhouden
- (transitive) to keep up with (the pace)
- Synonym: bijbenen
- (transitive) to maintain, upkeep
Conjugation
[edit]| Conjugation of bijhouden (strong class 7, slightly irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bijhouden | |||
| past singular | hield bij | |||
| past participle | bijgehouden | |||
| infinitive | bijhouden | |||
| gerund | bijhouden n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | hou bij, houd bij | hield bij | bijhou, bijhoud | bijhield |
| 2nd person sing. (jij) | houdt bij, hou bij2, houd bij2 | hield bij | bijhoudt | bijhield |
| 2nd person sing. (u) | houdt bij | hield bij | bijhoudt | bijhield |
| 2nd person sing. (gij) | houdt bij | hieldt bij | bijhoudt | bijhieldt |
| 3rd person singular | houdt bij | hield bij | bijhoudt | bijhield |
| plural | houden bij | hielden bij | bijhouden | bijhielden |
| subjunctive sing.1 | houde bij | hielde bij | bijhoude | bijhielde |
| subjunctive plur.1 | houden bij | hielden bij | bijhouden | bijhielden |
| imperative sing. | hou bij, houd bij | |||
| imperative plur.1 | houdt bij | |||
| participles | bijhoudend | bijgehouden | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||