aanraken
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]aanraken
- to touch
Conjugation
[edit]| Conjugation of aanraken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanraken | |||
| past singular | raakte aan | |||
| past participle | aangeraakt | |||
| infinitive | aanraken | |||
| gerund | aanraken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | raak aan | raakte aan | aanraak | aanraakte |
| 2nd person sing. (jij) | raakt aan, raak aan2 | raakte aan | aanraakt | aanraakte |
| 2nd person sing. (u) | raakt aan | raakte aan | aanraakt | aanraakte |
| 2nd person sing. (gij) | raakt aan | raakte aan | aanraakt | aanraakte |
| 3rd person singular | raakt aan | raakte aan | aanraakt | aanraakte |
| plural | raken aan | raakten aan | aanraken | aanraakten |
| subjunctive sing.1 | rake aan | raakte aan | aanrake | aanraakte |
| subjunctive plur.1 | raken aan | raakten aan | aanraken | aanraakten |
| imperative sing. | raak aan | |||
| imperative plur.1 | raakt aan | |||
| participles | aanrakend | aangeraakt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||