bort

• boart
• boort

• Rhymes: -ɔː(ɹ)t

bort (countable and uncountable, plural borts)

1. Poor-quality diamond, used for industrial cutting or abrasion; a poorly crystallized diamond.
   • 1931, Business Week, Issues 82-94, page 25,

     Bits that would require 4 to 16 carbonadoes are now set with 40 to 80 borts.

Other scripts

Cyrillic		борт
Abjad		بوْرت

Borrowed from Russian борт (bort), from Dutch boord.

bort (definite accusative bortu, plural bortlar)

1. (nautical, aviation) board, side

Declension of bort
	singular	plural
nominative	bort	bortlar
definite accusative	bortu	bortları
dative	borta	bortlara
locative	bortda	bortlarda
ablative	bortdan	bortlardan
definite genitive	bortun	bortların

Possessive forms of bort
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	bortum	bortlarım
sənin (“your”)	bortun	bortların
onun (“his/her/its”)	bortu	bortları
bizim (“our”)	bortumuz	bortlarımız
sizin (“your”)	bortunuz	bortlarınız
onların (“their”)	bortu or bortları	bortları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	bortumu	bortlarımı
sənin (“your”)	bortunu	bortlarını
onun (“his/her/its”)	bortunu	bortlarını
bizim (“our”)	bortumuzu	bortlarımızı
sizin (“your”)	bortunuzu	bortlarınızı
onların (“their”)	bortunu or bortlarını	bortlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	bortuma	bortlarıma
sənin (“your”)	bortuna	bortlarına
onun (“his/her/its”)	bortuna	bortlarına
bizim (“our”)	bortumuza	bortlarımıza
sizin (“your”)	bortunuza	bortlarınıza
onların (“their”)	bortuna or bortlarına	bortlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	bortumda	bortlarımda
sənin (“your”)	bortunda	bortlarında
onun (“his/her/its”)	bortunda	bortlarında
bizim (“our”)	bortumuzda	bortlarımızda
sizin (“your”)	bortunuzda	bortlarınızda
onların (“their”)	bortunda or bortlarında	bortlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	bortumdan	bortlarımdan
sənin (“your”)	bortundan	bortlarından
onun (“his/her/its”)	bortundan	bortlarından
bizim (“our”)	bortumuzdan	bortlarımızdan
sizin (“your”)	bortunuzdan	bortlarınızdan
onların (“their”)	bortundan or bortlarından	bortlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	bortumun	bortlarımın
sənin (“your”)	bortunun	bortlarının
onun (“his/her/its”)	bortunun	bortlarının
bizim (“our”)	bortumuzun	bortlarımızın
sizin (“your”)	bortunuzun	bortlarınızın
onların (“their”)	bortunun or bortlarının	bortlarının

• “bort” in Obastan.com.

• boart, bört

From Middle High German wort, from Old High German wort, from Proto-West Germanic *word, from Proto-Germanic *wurdą (“word”). Cognate with German Wort, English word.

bort n

1. (Sappada) word

• Patuzzi, Umberto, ed., (2013) Luserna / Lusérn: Le nostre parole / Ünsarne börtar / Unsere Wörter [Our Words], Luserna, Italy: Comitato unitario delle isole linguistiche storiche germaniche in Italia / Einheitskomitee der historischen deutschen Sprachinseln in Italien

• bóart (Sette Comuni)

From Middle High German wort, from Old High German wort, from Proto-West Germanic *word, from Proto-Germanic *wurdą (“word”). Cognate with German Wort, English word.

bort n (plural börtar)

1. (Luserna, Tredici Comuni) word

• Patuzzi, Umberto, ed., (2013) Luserna / Lusérn: Le nostre parole / Ünsarne börtar / Unsere Wörter [Our Words], Luserna, Italy: Comitato unitario delle isole linguistiche storiche germaniche in Italia / Einheitskomitee der historischen deutschen Sprachinseln in Italien

First known occurrence of the expression in the Czech language (16th century) was in the sense side (of a gutter or hole). From early Middle High German bord, bort ("side", especially of a ship; originally "a board", "a plank"). This comes from Proto-Indo-European *bʰerH- (“cut”).^[1]

• IPA^(key): [ˈbort]

bort m inan

1. (nautical) board, side of a ship [16th c.]

• “bort”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “bort”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989

• torb

From Old Norse burt, brott, braut, originally an adverbial accusative of the noun braut (“way”). For the semantic development of the noun, compare English away, German weg (“away”) (hence Danish væk.

• IPA^(key): [ˈb̥ɒːd̥]

bort

1. away, off (things, people that are in motion)

• væk

• borte

From Middle Low German borde, from Proto-Germanic *burdô (“rim, edging”), cognate with German Borte. Probably related to *burdą (“board”).

• IPA^(key): [ˈb̥oɐ̯ˀd̥]

bort c (singular definite borten, plural indefinite borter)

1. border, edging, trimming
2. band, ribbon

From bor (“wine”) +‎ -t (accusative suffix).

• IPA^(key): [ˈbort]
• Hyphenation: bort

bort

1. accusative singular of bor

   Bort rendeltek. ― They ordered wine.

From Old Norse burt, burtu, brott, brottu.

bort

1. away

   gå bort ― to pass away

   gifte bort sin datter ― give one's daughter away (in marriage)

bort

1. away

• borte

• “bort” in The Bokmål Dictionary.

From Old Norse burt, burtu, brott, brottu.

• (Austlandet) IPA^(key): /buʈː/
• (Guttural R dialects) IPA^(key): /buʁt/
• (Trøndelag) IPA^(key): /buʂt/

bort

1. away

   gå bort ― to pass away

• bortføra
• bortimot
• bortkomen
• bortskjemt

bort

1. away

• borte
• vekk

• “bort” in The Nynorsk Dictionary.

From Old Norse burt, brott, braut.

• IPA^(key): /bɔʈː/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔʈː

bort

1. away, off

   Synonym: (colloquial) väck

   De seglade bort mot horisonten

   They sailed away towards the horizon

   Jag får inte bort fläcken

   I can't get the stain off

   Bort med dig!

   Away with you!

• gå bort

bort

1. supine of böra

• borta

• bort in Svensk ordbok.