Gùcia

La gùcia l'è cal strumèint ch'a s dróva per cuśìr, cun la punta da na pêrt e 'n buśèin p'r al fîl da cl'ètra banda. La s dróva masimamèint per mèt'r insèm tra 'd lōr, cuśènd-i, dal pèrti 'd tisû, 'd curàma, 'd budèla, ed materiē sintètic, e in generêl di quêl ch' i tègnen a bóta sòt'a 'l só pungigliòun e ch'i s lasen però punśer. Al materiêl druê a 'l dè d'incō per fabrichèr el gùci, 'l è 'l asêr (reśistèint e inusidàbil).
A gh' è dimòndi varietê 'd gùci, a seconda 'd quêl ch'i gh'àn da cuśìr: sutìli o gròsi, curti o lunghi, cun la punta tonda (per la lana) o triangulèra (p'r al curàm e la pèla), o anca lunghi e curvi quànd i servìsen a 'l scarpulèin; a gh'è pò 'l gùci 'dla màchina da cuśìr ch'i gh' àn al cûl per sfrucèr al fîl dala stèsa pêrt edla pùnta, mèinter che da cl èter cô a gh' è sōl la tolta sù per la màchina.

L'archiulugìa, grasi ai só scavamèint, l'à catê dal gùci già in n'antichitê dimòndi luntàna dla preistòria, quand i gniven fabrichèdi cun di ôs o anca 'd lègn.

• (MUD) Buś dla gàccia, (IT) Cruna dell'ago.^[1]
• (CARPŚ) Cûl dla gùcia, (IT) Cruna dell'ago.^[2]
• (CARPŚ) Gùcia da furmàj,^[3] (IT) Ago da formaggio.
• (CARPŚ) Gùciòun da cavî,^[4] (IT) Spillone per capelli.
• (CARPŚ) Impusìbil c'ma catèr na gùcia ind un pajêr, (IT) (lett.) Impossibile come trovare un ago in un pagliaio, (fig.) Impresa pressoché impossibile.
• (CARPŚ) A n'gh'è mìa biśògn ed fèr la punta a 'l gùci,^[5] (IT) (lett.) Non c'è bisogno di fare la punta agli aghi, (fig.) Non si deve essere eccessivamente meticolosi.
• (BLG) Agåccia o éndizz dla balànza, (IT) Ago o indice della bilancia.^[6]
• (BLG) Agåccia o bṡéi dl'èv,^[7] (IT) Pungiglione dell'ape.
• (BLG) Am è avanzè al bṡéi satta ala pèl,^[8] (IT) Mi è rimasto il pungiglione sotto la pelle.
• (BLG) Agåccia dscrunè, (IT) Ago rotto nella cruna.

• gucîn
• puntagùci
• didêl
• fîl