[go: up one dir, main page]
Μετάβαση στο περιεχόμενο

RS-28 Sarmat

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το RS-28 Sarmat ( ρωσικά: РС-28 Сармат‎‎ ,[1], γνωστό ως "Satan-2", είναι ένας ρωσικός υπερβαρύς διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος με υγρά καύσιμα, εξοπλισμένο με MIRV ( ICBM) που παράγεται από το Makeyev Rocket Design Bureau από το 2009.[1][2] Προορίζεται να αντικαταστήσει το R-36M ICBM (SS-18 «Satan») στο οπλοστάσιο της Ρωσίας.[3][4]

Το Sarmat είναι ένα από τα έξι νέα ρωσικά στρατηγικά όπλα που αποκαλύφθηκαν από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν την 1η Μαρτίου 2018.[5] Το RS-28 Sarmat πραγματοποίησε την πρώτη του δοκιμαστική πτήση στις 20 Απριλίου 2022,[6] και η ρωσική κυβέρνηση αναμένει ότι ο πύραυλος θα τεθεί σε υπηρεσία το 2022. Στις 16 Αυγούστου 2022, υπογράφηκε κρατική σύμβαση για την κατασκευή και προμήθεια του στρατηγικού πυραυλικού συστήματος Sarmat.[7]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Φεβρουάριο του 2014, ένας Ρώσος στρατιωτικός αξιωματούχος ανακοίνωσε ότι το Sarmat αναμενόταν να είναι έτοιμο για ανάπτυξη γύρω στο 2020.[8] Τον Μάιο του 2014 μια άλλη επίσημη πηγή πρότεινε ότι το πρόγραμμα επιταχύνεται και ότι, κατά τη γνώμη του, θα αποτελούσε έως το 100 τοις εκατό του σταθερού επίγειου πυρηνικού οπλοστασίου της Ρωσίας μέχρι το 2021 [9][10]

Στα τέλη Ιουνίου του 2015, αναφέρθηκε ότι το χρονοδιάγραμμα παραγωγής για το πρώτο πρωτότυπο του Sarmat ολισθαίνει.[11][12] Το RS-28 Sarmat αναμενόταν να τεθεί σε λειτουργία το 2016.[13]

Στις 10 Αυγούστου 2016, η Ρωσία δοκίμασε επιτυχώς τον κινητήρα πρώτου σταδίου του RS-28 με το όνομα PDU-99.[14]

Στις αρχές του 2017, φέρεται να είχαν κατασκευαστεί πρωτότυπα βλήματα και είχαν παραδοθεί στο κοσμοδρόμιο του Πλεσέτσκ για δοκιμές, αλλά το πρόγραμμα δοκιμών καθυστέρησε για να επανελεγχθούν βασικά στοιχεία υλικού πριν από την αρχική εκτόξευση.[15]

Στις αρχές του 2017, σύμφωνα με τον διοικητή των Ρωσικών Στρατηγικών Δυνάμεων συνταγματάρχη Σεργκέι Καρακαγιεφ, το RS-28 Sarmat θα αναπτυχθεί με την 13η Μεραρχία Πυραύλων Κόκκινου Λάβαρου της 31ης Πυραυλικής Στρατιάς στην αεροπορική βάση Dombarovsky της περιφέρειας Orenburg και με την 62η Μεραρχία Πυραύλων Κόκκινου Λάβαρου της 33ης Πυραυλικής Στρατιάς Φρουράς στο Uzhur της περιφέρειας Krasnoyarsk, αντικαθιστώντας τους προηγούμενους ICBM R-36M που βρίσκονται σήμερα εκεί.[3]

Στα τέλη Δεκεμβρίου 2017, πραγματοποιήθηκε η πρώτη επιτυχημένη δοκιμή εκτόξευσης του πυραύλου στο κοσμοδρόμιο Plesetsk στην περιφέρεια Όμπλαστ . Σύμφωνα με την έκθεση, ο πύραυλος πέταξε αρκετές δεκάδες χιλιόμετρα και έπεσε εντός του εύρους δοκιμής.[16][17]

Την 1η Μαρτίου 2018, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, στην ετήσια ομιλία του στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση, δήλωσε ότι «η ενεργή φάση των δοκιμών» του πυραύλου είχε ξεκινήσει.[18] Λίγο αργότερα, μια ανώνυμη στρατιωτική πηγή αναφέρθηκε ότι οι πληροφορίες του 2007 για τον πύραυλο Sarmat είχαν διαρρεύσει στη Δύση σκόπιμα.[19] Στις 30 Μαρτίου 2018, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας δημοσίευσε ένα βίντεο που δείχνει το Sarmat να εκτελεί τη δεύτερη επιτυχημένη δοκιμαστική του εκτόξευση στο κοσμοδρόμιο Plesetsk.[20]

Στις 24 Δεκεμβρίου 2019, κατά τη διάρκεια της έκθεσης των σύγχρονων οπλικών συστημάτων στο Κέντρο Διαχείρισης Εθνικής Άμυνας, αναφέρθηκε ότι το Sarmat είναι ικανό για "υποτροχιακή πτήση 35. 000 χιλιομέτρων". Οι δοκιμές του "πυραυλικού συγκροτήματος" αναμενόταν να ολοκληρωθούν το 2021 και, κατά την περίοδο 2020-2027, "είκοσι πυραυλικά συντάγματα σχεδιάζεται να επανεξοπλιστούν με το RS-28".[21]

"Στις 15:12 ώρα Μόσχας, στο κρατικό δοκιμαστικό κοσμοδρόμιο του Πλεσέτσκ στην περιοχή του Αρχανγκέλσκ, εκτοξεύθηκε με επιτυχία ένας διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος Sarmat σταθερής βάσης από εκτοξευτή σιλό"

— Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας[22]

Η πρώτη σύμβαση για την παραγωγή των πυραύλων υπογράφηκε τον Αύγουστο του 2022.[23]

Σχέδιο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το RS-28 Sarmat θα μπορεί να μεταφέρει περίπου 10 τόνους ωφέλιμου φορτίου,[24] είτε για έως και 10 βαριές είτε για 15 ελαφριές κεφαλές MIRV,[25] απροσδιόριστο αριθμό οχημάτων υπερηχητικής ολίσθησης Avangard (HGV) [26] ή συνδυασμό κεφαλών και πολλά αντίμετρα κατά των αντιβαλλιστικών πυραυλικών συστημάτων.[27][28] Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας δήλωσε ότι ο πύραυλος είναι η απάντηση της Ρωσίας στο σύστημα Prompt Global Strike των ΗΠΑ.[9]

Το Sarmat έχει μια σύντομη φάση ώθησης, η οποία μειώνει το διάστημα όταν μπορεί να παρακολουθηθεί από δορυφόρους με αισθητήρες υπερύθρων, όπως το Διαστημικό Σύστημα Υπέρυθρων των ΗΠΑ, καθιστώντας πιο δύσκολη την αναχαίτισή του.[29][30][31] Εικάζεται ότι το Sarmat θα μπορούσε να πετάξει μια τροχιά πάνω από τον Νότιο Πόλο, εντελώς ανοσία σε οποιοδήποτε τρέχον σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας,[30] και ότι έχει την ικανότητα Κλασματικό Τροχιακό Βομβαρδισμό (FOBS).[3]

Σύμφωνα με διάφορες πηγές, οι τοποθεσίες εκτόξευσης του RS-28 θα είναι εξοπλισμένες με το σύστημα ενεργητικής προστασίας « Mozyr » [32], σχεδιασμένο να αναιρεί το πλεονέκτημα πρώτης κρούσης ενός πιθανού αντιπάλου με την εκτόξευση ενός νέφους από μεταλλικά βέλη ή μπάλες που καταστρέφουν κινητικά τις εισερχόμενες βόμβες, κρουαζιέρα πυραύλους και κεφαλές ICBM σε υψόμετρα έως και 6 χλμ.[33][34][35][36][37]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Новую тяжелую ракету "Сармат" будут делать в Красноярске [New heavy rocket "Sarmat" will be made in Krasnoyarsk]. Rossiyskaya Gazeta. 2 Φεβρουαρίου 2015. 
  2. ↑ «Перспективная тяжелая МБР РС-28 / ОКР Сармат, ракета 15А28 - SS-X-30 (проект) - MilitaryRussia.Ru — отечественная военная техника (после 1945г.)» [Promising heavy ICBM RS-28 / ROC Sarmat, missile 15A28 - SS-X-30 (project) - MilitaryRussia.Ru - domestic military equipment (after 1945)]. militaryrussia.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2013. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Sarmatian ICBM & FOBS Reintroduction». globalsecurity.org. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2017. 
  4. ↑ В обойме – «Сармат», «Кинжал», «Авангард»... [In the (weapon) magazine - "Sarmat", "Kinzhal", "Avangard"...]. redstar.ru. 12 Μαρτίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2018. 
  5. ↑ «Here's The Six Super Weapons Putin Unveiled During Fiery Address». The War Zone. 1 Μαρτίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2018. 
  6. ↑ «First test launch of Sarmat ICBM postponed to 2022 — source». TASS. 19 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2021. 
  7. ↑ «Russia's Strategic Missile Force to get over 20 ICBM launchers next year — defense chief». TASS. 21 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2021. 
  8. ↑ Podvig, Pavel (25 Feb 2014). «Sarmat ICBM to be ready by 2020». Russian Strategic Nuclear Forces. http://russianforces.org/blog/2014/02/sarmat_icbm_to_be_ready_by_202.shtml. Ανακτήθηκε στις 17 January 2015. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «Минобороны рассказало о тяжелой баллистической ракете - неуязвимом для ПРО ответе США» [The Ministry of Defense spoke about a heavy ballistic missile - a US response invulnerable to missile defense]. 31 Μαΐου 2014. 
  10. ↑ «Russia Fast Tracking "Unique" Missile». The Moscow Times. 1 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2015. 
  11. ↑ «Russian Program to Build World's Biggest Intercontinental Missile Delayed». The Moscow Times. 26 June 2015. http://www.themoscowtimes.com/business/article/russian-program-to-build-world-s-biggest-intercontinental-missile-delayed/524511.html. Ανακτήθηκε στις 27 June 2015. 
  12. ↑ Начало испытаний новой ракеты «Сармат» отложено [Testing of the new missile "Sarmat" has been postponed]. lenta.ru. 26 Ιουνίου 2015. 
  13. ↑ Ракета "Сармат" взлетит в 2016 году [Rocket "Sarmat" will take off in 2016]. 16 Σεπτεμβρίου 2015. 
  14. ↑ «Испытания тяжелой стратегической ракеты "Сармат" начнутся в ближайшее время» [Tests of the heavy strategic missile "Sarmat" will begin in the near future]. interfax.ru. 10 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2019. 
  15. ↑ «Russia's Deadliest Nuke Program Faces Delays». The Diplomat. 28 March 2017. https://thediplomat.com/2017/03/russias-deadliest-nuke-program-faces-delays/. Ανακτήθηκε στις 5 April 2017. 
  16. ↑ «В России успешно прошло первое бросковое испытание прототипа ракеты "Сармат"» [Russia has successfully passed the first launch test of the prototype of the missile "Sarmat"]. Moskovskij Komsomolets. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2017. 
  17. ↑ Podvig, Pavel (29 December 2017). «Sarmat ejection test, at last». Russian Strategic Nuclear Forces (Russianforces.org). http://russianforces.org/blog/2017/12/sarmat_ejection_test_at_last.shtml. Ανακτήθηκε στις 29 December 2017. 
  18. ↑ Russia begins tests of promising Sarmat missile complex TASS, 2 March 2018.
  19. ↑ Источник сообщил об утечке по ракетам "Сармат" специально для США‍ RIA Novosti, 3 March 2018.
  20. ↑ «Russia releases 'Satan 2' missile test footage». CNN. 
  21. ↑ «Испытания комплекса "Сармат" планируется завершить в 2021 году - Национальный центр управления обороной РФ» [Testing of the Sarmat complex (system?) is planned to be completed in 2021 - National Defense Control Center of the Russian Federation] (στα Ρωσικά). Interfax. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2019. 
  22. ↑ Meitav, Roman (20 Απριλίου 2022). «Russia completes first launch of new nuclear-capable ICBM» (στα Αγγλικά). Jerusalem Post. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2022. 
  23. ↑ «Russian military brass, defense firm ink deal on advanced Sarmat ICBMs». TASS. 16 Αυγούστου 2022. 
  24. ↑ «Missile Defense Project, RS-28 Sarmat». Missile Threat. Center for Strategic and International Studies. 17 Μαΐου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  25. ↑ Litovkin, Nikolai (2 Μαρτίου 2018). «Which new weapons has Putin given Russia?». 
  26. ↑ «Испытания новейшей российской ядерной ракеты стартуют в начале года» (στα ru). 29 October 2019. https://www.vedomosti.ru/politics/articles/2019/10/29/815013-letnie-ispitaniya-sarmat. Ανακτήθηκε στις 20 March 2020. 
  27. ↑ «SS-30 ?? / R-X-? Sarmat New Heavy ICBM». globalsecurity.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2015. 
  28. ↑ «Russia plans new ICBM to replace Cold War 'Satan' missile». Reuters. 17 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2015. 
  29. ↑ Majumdar, Dave (12 Μαρτίου 2018). «Russia's Most Lethal Nuclear Missile Ever Will "Enter Duty in the Near Future"». The National Interest. 
  30. ↑ 30,0 30,1 Majumdar, Dave (1 Μαρτίου 2018). «Russia's Nuclear Weapons Buildup Is Aimed at Beating U.S. Missile Defenses». The National Interest. 
  31. ↑ Trevithick, Joseph. «Russia Fires Topol Ballistic Missile to Test New Tech to Defeat Missile Defense Systems». 
  32. ↑ «Mozyr active defense complex (system?) (KAZ)». globalsecurity.org. https://www.globalsecurity.org/wmd/world/russia/mozyr-kaz.htm. Ανακτήθηκε στις 10 November 2019. 
  33. ↑ «New Russian Sarmat and Rubezh ICBM missiles able to defeat all deployed anti-missile systems». armyrecognition.com. 25 February 2016. https://www.armyrecognition.com/weapons_defence_industry_military_technology_uk/new_russian_sarmat_and_rubezh_icbm_missiles_able_to_defeat_all_deployed_anti-missile_systems_12502164.html. Ανακτήθηκε στις 10 November 2019. 
  34. ↑ «Последний рубеж ПРО вооружат стрелами и шариками» (στα ru). Izvestia. 11 December 2012. https://iz.ru/news/541076. Ανακτήθηκε στις 10 November 2019. 
  35. ↑ «В ожидании "Сармата"» (στα ru). Vzglyad. 17 December 2013. https://vz.ru/society/2013/12/17/664618.html. Ανακτήθηκε στις 10 November 2019. 
  36. ↑ «Защита шахтных пусковых установок МБР от высокоточного оружия» (στα ru). 27 April 2010. http://rbase.new-factoria.ru/pub/oborona/oborona.shtml. Ανακτήθηκε στις 10 November 2019. 
  37. ↑ «Министерство обороны возобновляет испытания комплекса активной защиты от ракет и высокоточного оружия с перспективными поражающими элементами» (στα ru). 11 December 2012. http://eurasian-defence.ru/node/2626. Ανακτήθηκε στις 10 November 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=RS-28_Sarmat&oldid=10528900"