[go: up one dir, main page]

Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 5195

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 13h 29m 59.6s, +47° 15′ 58″

NGC 5195
Αριστερά βρίσκεται ο Γαλαξίας της Δίνης και στα δεξιά ο Μ51Β, ο οποίος αλληλεπιδρά με τον Μ51Α.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΚύνες Θηρευτικοί[1]
Ορθή Αναφορά13h 29m 59.6s[2]
Απόκλιση+47° 15′ 58″[2]
Μετατόπιση προς το ερυθρό465 ± 10 km/s[2]
Απόσταση25 ± 3 Mly (7.7 ± 1.0 Mpc)[3]
Φαινόμενο μέγεθος (V)10.5[2]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαAmorphous or SB0 pec[4]
Φαινόμενη διάμετρος (V)5′.8 × 4′.6[2]
Άλλες ονομασίες
Messier 51b,[2] UGC 8494,[2] PGC 47413,[2] Arp 85[2]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 5195 (άλλες ονομασίες: Μεσιέ 51Β ή M51Β) είναι γαλαξίας νάνος ο οποίος αλληλεπιδρά με τον Γαλαξία της Δίνης (M51Α ή NGC 5194) και ανήκει στην Ομάδα γαλαξιών Μ51. Οι δύο γαλαξίες απέχουν 25 εκατομμύρια έτη φωτός και βρίσκονται στον αστερισμό Κύνες Θηρευτικοί. Πρόκειται για ένα από τα γνωστότερα ζεύγη αλληλεπιδρόντων γαλαξιών. Ο Γάλλος αστρονόμος Πιερ Μεσαίν (Pierre Méchain) ανακάλυψε τον NGC 5195 στις 20 Μαρτίου 1781.[5]

Αλληλεπίδραση με τον Γαλαξία της Δίνης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ζεύγος NGC 5195-Γαλαξία της Δίνης αναφέρεται στον Άτλαντα των παράξενων γαλαξιών (Atlas of Peculiar Galaxies) ως ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα σπειροειδούς γαλαξία με συνοδό γαλαξία.[6] Επίσης απετέλεσε αντικείμενο πρώιμης θεωρητικής μελέτης πάνω στο ζήτημα της αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε γαλαξίες.[7]

Εξαιτίας της βαρυτικής αλληλεπίδρασης με τον Γαλαξία της Δίνης, ο NGC 5195 είναι παραμορφωμένος. Για αυτό τον λόγο είναι δύσκολη η ταξινόμηση του βάσει μορφολογικών κριτηρίων. Μερικές φορές αναφέρεται ως φακοειδής γαλαξίας και άλλες ως ακανόνιστος.[4] Έχει διατυπωθεί άποψη ότι δεν εντάσσεται στο σύνηθες σύστημα ταξινόμησης.[4]

Ο Supernova 1945A είναι ο μοναδικός υπερκαινοφανής αστέρας που έχει εντοπιστεί στον NGC 5195.[2] Τον ανακάλυψε ο Μίλτον Χιούμασον (Milton L. Humason) στις 6 Απριλίου 1945 με το τηλεσκόπιο των 100 ιντσών στο Αστεροσκοπείο του όρους Γουίλσον. Ταξινομήθηκε ως Τύπου Ι και έφτασε σε μέγιστο φαινόμενο μέγεθος 14.[8]

  1. R. W. Sinnott, επιμ. (1988). The Complete New General Catalogue and Index Catalogue of Nebulae and Star Clusters by J. L. E. Dreyer. Sky Publishing Corporation and Cambridge University Press. ISBN 978-0-933346-51-2. 
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for extended name search on NGC 5195. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2006. 
  3. J. L. Tonry; A. Dressler; J. P. Blakeslee; E. A. Ajhar και άλλοι. (2001). «The SBF Survey of Galaxy Distances. IV. SBF Magnitudes, Colors, and Distances». Astrophysical Journal 546 (2): 681–693. doi:10.1086/318301. Bibcode2001ApJ...546..681T. 
  4. 4,0 4,1 4,2 A. Sandage· J. Bedke (1994). Carnegie Atlas of Galaxies. Washington, D.C.: Carnegie Institution of Washington. ISBN 0-87279-667-1. 
  5. «SEDS: NGC 5195». Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2007. 
  6. H. Arp (1966). «Atlas of Peculiar Galaxies». Astrophysical Journal Supplement 14: 1–20. doi:10.1086/190147. Bibcode1966ApJS...14....1A. 
  7. A. Toomre; J. Toomre (1972). «Galactic Bridges and Tails». Astrophysical Journal 178: 623–666. doi:10.1086/151823. Bibcode1972ApJ...178..623T. 
  8. M. L. Humason (1945). «Supernova in NGC 5195». Publications of the Astronomical Society of the Pacific 57: 174–175. doi:10.1086/125712. Bibcode1945PASP...57..174H. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 5195 στο Wikimedia Commons