Black metal

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/04/2009.

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|11|11|2024}}

Black metal

Καταγωγή	Thrash Metal Speed Metal Death Metal Hardcore Punk
Τόπος γέννησης	Ευρώπη
Είδη
Pagan Black Metal - National Socialist Black Metal - Depressive Suicidal Black Metal - Ambient Black Metal - Raw Black Metal - Melodic Black Metal - Symphonic Black Metal - Folk Black Metal - Viking Black Metal - Industrial Black Metal - Blackebed Doom Metal - Blackened Death Metal - Blackened Trash Metal - (Christian) Un-black Metal
π σ ε

Το Βlack metal είναι στυλ της heavy metal μουσικής. Έχει ρίζες από κλασικές thrash μπάντες όπως οι Sodom, οι Destruction αλλά και οι Celtic Frost, οι Bathory, οι Venom κ.ά.. Το λεγόμενο «δεύτερο κύμα» του black metal, που ήταν το πρώτο πλήρως συνειδητοποιημένο (οι ίδιες οι μπάντες πλέον χρησιμοποιούν τον όρο black metal), γεννήθηκε στη Νορβηγία, κυρίως απ' τους Mayhem και, αν και τα σκανδιναβικά συγκροτήματα συνεχίζουν να έχουν αρκετά μαζική σκηνή, το είδος έχει διαδοθεί σε όλο τον κόσμο. Το Black Metal έχει πολλές φορές αντιμετωπισθεί με εχθρότητα από τη mainstream μουσική κουλτούρα λόγω των μισανθρωπικών και αντιχριστιανικών απόψεων που έχει η πλειοψηφία των black metal μουσικών. Επίσης πολλοί από τους πρωτοπόρους του είδους έχουν συνδεθεί με εμπρησμούς εκκλησιών και δολοφονίες. Για αυτούς τους λόγους και άλλους το black metal θεωρείται ένα underground είδος μουσικής. Επιπρόσθετα μερικοί black metal καλλιτέχνες έχουν συνδεθεί με εθνικοσοσιαλιστικές απόψεις είτε με ρητή δήλωση υπαγωγής ή θεματολογικά.

Το πρώτο κύμα του Black Metal αναφέρεται στις μπάντες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, οι οποίες επηρέασαν τον Black Metal ήχο και σχημάτισαν ένα πρωτότυπο για το είδος. Συχνά ηταν Thrash Metal και Speed Metal μπάντες.

Η έμπνευση για την ονομασία του είδους, επινοήθηκε από το δεύτερο album των Venom με τίτλο Black Metal (1982). Αν και με τα σημερινά πρότυπα, το album αυτό θεωρείται πιο πολύ Thrash Metal και όχι Black Metal. Η θεματολογία και οι εικόνες του album εστίαζαν περισσότερο σε αντιχριστιανικά και σατανικά θέματα, πιο πολύ απ´ότι στο παρελθόν. Η μουσική ήταν γρήγορη, η παραγωγή «βρώμικη» και τα φωνητικά ψηλά ή βαθειά. Τα μέλη των Venom επίσης υιοθέτησαν ψευδώνυμα, κάτι που εξαπλώθηκε ευρέως στους Black Metal μουσικούς. Η συντριπτική πλειοψηφία των Black Metal καλλιτεχνών σήμερα χρησιμοποιούν ψευδώνυμα.

Άλλη μια μεγάλη επιρροή για το Black Metal ήταν η Σουηδική μπάντα Bathory, με επικεφαλής τον Τόμας Φόρσμπεργκ (με το ψευδώνυμο Quorthon. Η μουσική των Bathory δεν ήταν απλά σκοτεινή, γρήγορη και έντονα παραμορφωμένη μαζί με αντιχριστιανικούς στίχους και εικόνες, αλλά ο Quorthon ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τα «τσιριχτά» φωνητικά, τα οποία όρισαν το Black Metal. Οι Bathory υιοθέτησαν αυτό το στυλ στα πρώτα τέσσερα τους album: Bathory (1984), The Return of Darkness and Evil (1985), Under the Sign of the Black Mark (1987) and Blood Fire Death (1988). Με το With Blood Fire Death και τα επόμενα δύο album Hammerheart και Twilight of the Gods, οι Bathory έγιναν οι πρωτοπόροι του είδους που θα γίνονταν γνωστό ως Viking Metal.

Άλλες μπάντες που συνήθως θεωρούνται μέρος του πρώτου κύματος, είναι οι Hellhammer και οι Celtic Frost (από Ελβετία), οι Kreator, Sodom και οι Destruction (από Γερμανία), οι Bulldozer και Death SS (από Ιταλία).

Στα χρόνια πριν προκύψει η Νορβηγική Black Metal σκηνή, αξιοσημείωτες κυκλοφορίες έγιναν από Root and Master's Hammer (από Τσεχοσλοβακία), Von (από Η.Π.Α), Blasphemy (από Καναδά), Rotting Christ (από Ελλάδα) and Samael (από Ελβετία).

Στις χώρες της βόρειας Ευρώπης, μπάντες ξεκίνησαν να συσχετίζονται με αυτές τις μπάντες ή παλιότερες μπάντες του πρώτου κύματος. Στη Σουηδία οι Marduk, Dissection, Nifelheim και Abruptum. Στη Φινλανδία, προέκυψε μια σκηνή, η οποία ανέμειξε το Black Metal με στοιχεία από Death Metal και Grindcore, αυτό περιελάμβανε τους Beherit, Archgoat και Impaled Nazarene. Μπάντες όπως οι Demoncy και Profanatica προέκυψαν στις Η.Π.Α. Το αμερικάνικο και σουηδικό Death Metal ήταν πιο δημοφιλές εκείνη τη περίοδο.

Το δεύτερο κύμα του Black Metal ξεκίνησε στις αρχές του της δεκαετίας του 1990 με πρωτοπόρο τη Νορβηγική Black Metal σκηνή. Κατά τη διάρκεια μεταξύ 1990 και 1994 ένας αριθμός Νορβηγών μουσικών ξεκίνησαν να παίζουν και να κυκλοφορούν ένα νέο είδος Black Metal μουσικής.Μέσα σε αυτά τα συγκροτήματα περιλαμβάνονται οι Mayhem, Thorns, Burzum, Darkthrone, Immortal, Satyricon, Enslaved, Emperor, Dimmu Borgir, Gorgoroth, Ulver, Carpathian Forest και οι Φινλανδοί Impaled Nazarene. Το ανέπτυξαν και το μεταμόρφωσαν σε ξεχωριστό είδος, το οποίο ξέφευγε απ'το Thrash Metal. Αυτό έγινε κυρίως λόγω ενός νέους είδους παιξίματος κιθάρας, το οποίο και ανέπτυξαν οι Snorre "Blackthorn" Ruch των Stigma Diabolicum/Thorns και ο Øystein "Euronymous" Aarseth των Mayhem. Ο Fenriz των Darkthrone έχει αποδώσει αυτή τη καινοτομία στους παραπάνω, πολλάκις μέσω συνεντεύξεων τους. Ο Fenriz θεωρεί ότι αυτό προέρχεται από τους Bathory και επίσης ανέφερε ότι αυτός ο τρόπος παιξίματος καθόρισε πολλές μπάντες τη δεκαετία του 1990. Πολλοί από τους καλλιτέχνες είναι υπεύθυνοι για διάφορα εγκλήματα (δες παρακάτω).Τα σκοτεινά θέματα με τα οποία ασχολούνταν οι μουσικοί του είδους συνδυάστηκαν και με σκοτεινή εμφάνιση, με την υιοθέτηση του corpse-paint(δες παρακάτω). Αυτός έγινε ένας τρόπος για πολλούς Black Metal καλλιτέχνες να διαχωρίσουν τους εαυτούς τους από τις υπόλοιπες metal μπάντες της εποχής. Black Metal σκηνές άρχισαν να εμφανίζονται σε όλη την Ευρώπη, κατά τη διάρκεια του 1990, οι οποίες ήταν εμπνευσμένες από τη Νορβηγική σκηνή ή από παλαιότερες μπάντες. Στην Πολωνία με πρωτοπόρους τις μπάντες Graveland και Behemoth. Στη Γαλλία με μία ομάδα μουσικών γνωστή ως Les Légions Noires, η οποία περιελάμβανε μπάντες όπως οι Mütiilation, Vlad Tepes, Belketre και Torgeist. Μπάντες όπως οι Black Funeral, Grand Belial's Key και οι Judas Iscariot εμφανίστηκαν εκείνη τη περίοδο στις Η.Π.Α. Μέχρι τα τέλη του 1990, πολλές θεωρούμες ως underground Νορβηγικές μπάντες όπως οι Emperor, Immortal, Dimmu Borgir, Ancient, Covenant/The Kovenant και οι Satyricon, συνεργάστηκαν με μεγάλες mainsream δισκογραφικές και έγιναν ευρέως γνωστές.

Μουσικοί και υποστηρικτές της Νορβηγικής Black Metal σκηνής πήραν μέρος σε παραπάνω από 50 εμπρησμούς Χριστιανικών εκκλησιών στη Νορβηγία από το 1992 μέχρι το 1996. Μερικά από αυτά τα κτήρια ήταν χιλιάδων ετών και ιστορικής σημασίας. Ένας από τους πρώτους και αξιοσημείωτους εμπρησμούς, ήταν αυτός της νορβηγικής εκκλησίας Fantoft, για την οποία η αστυνομία πίστευε πως ευθύνοταν ο Varg Vikernes του one-man μουσικού σχήματος Burzum. Το εξώφυλλο του Aske (στα νορβηγικά 'στάχτες'), ενός EP από Burzum είχε την εικόνα της εκκλησίας Fantoft, μετά τον εμπρησμό. Τον Μάιο του 1994, ο Vikernes βρέθηκε ένοχος για τον εμπρησμό του παρεκκλησιού Helmenkollen, της εκκλησίας Skjold και της εκκλησίας Åsane. Επίσης στο εξώφυλλο του album των Mayhem De Mysteriis Dom Sathanas απεικονίζεται ο καθεδρικός ναός Nidaros, τον οποίο θεωρείται ότι σχεδίαζαν να ανατινάξουν οι Vikernes και Euronymous. Η δολοφονία του Euronymous τον Αύγουστο του 1993 έβαλε ένα τέλος σε αυτό το σχέδιο και καθυστέρησε την κυκλοφορία του album. Οι Black Metal μουσικοί Samoth, Faust (και οι δύο μέλη των Emperor) και ο Jørn Inge Tunsberg (των Hades Almighty) επίσης καταδικάστηκαν για εμπρησμούς εκκλησιών.

Στις 10 Αυγούστου του 1993, ένα γεγονός έκανε το Black Μetal πιο γνωστό στο ευρύ κοινό. Ο Νορβηγός Øystein 'Euronymous' Aarseth, κιθαρίστας των Mayhem δολοφονήθηκε απ'τον τότε μπασίστα των Mayhem, Varg Vikernes (αληθινό όνομα: Kristian Larsson Vikernes), μοναδικό μέλος του one-man band σχήματος, Burzum (από το 1991). Ο Vikernes μαχαίρωσε θανάσιμα τον Euronymous με πολλαπλά χτυπήματα. Το πτώμα του Euronymous βρέθηκε έξω από το διαμέρισμα του με 23 πληγές (μαχαιριές), δύο στο κεφάλι, πέντε στο λαιμό και δεκάξι στη πλάτη. Ο Vikernes υποστήριξε ότι ο Euronymous του επιτέθηκε πρώτος και πως οι περισσότερες πληγές στο σώμα του θύματος προκλήθηκαν από σπασμένα γυαλιά, τα οποία έπεσαν κατά τη διάρκεια της πάλης, μεταξύ των δύο ανδρών. Το δικαστήριο βρήκε ένοχο τον Vikernes για το φόνο του Euronymous, όπως και για τον εμπρησμό τεσσάρων εκκλησιών. Ο Vikernes χαμογέλασε καθώς άκουγε την ετυμηγορία του δικαστηρίου, μια εικόνα που μεταφέρθηκε ευρέως από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Στις 24 Μαΐου 2009 ο Vikernes αποφυλακίσθηκε με περιοριστικούς όρους.

Το βασικό θέμα στο οποίο επικέντρωσαν οι πρώτοι Black Metal καλλιτέχνες ήταν η αντίθεση στο Χριστιανισμό, κάτι που όμως μετά το κάψιμο εκκλησιών από Black Metal μουσικούς, μεταφράστηκε ως Σατανισμός από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία έκαναν λόγο για νεαρούς Σατανιστές που καίνε εκκλησίες. Με το πέρασμα των χρόνων η ποικιλία στη θεματολογία μεγάλωσε απίστευτα και συνεχίζει να μεγαλώνει συνεχώς. Οι στίχοι μπορεί να προωθούν Αντι-χριστιανισμό, Παγανισμό, Αθεϊσμό, Σατανισμό, κατάθλιψη, μισανθρωπία, νιχιλισμό, θάνατο και άλλα σκοτεινά θέματα. Άλλοι καλλιτέχνες μπορεί να εστιάζουν αποκλειστικά σε θέματα όπως οι εποχές (ειδικά το Χειμώνα), η φύση, οι παραδόσεις, η φιλοσοφία και η φαντασία.

Τα φωνητικά είναι κραυγές βρυχηθμού (brutal vocals). Τα φωνητικά του Black Metal μοιάζουν με τους βρυχηθμούς του Death Metal από το οποίο προέρχονται, καθώς το Death είναι συγγενές είδος μα παλιότερο. Η μόνη διαφορά των φωνητικών από το Black Metal είναι ότι στο Death Metal ο βρυχηθμός είναι πιο βαρύτονος, δηλαδή πιο χαμηλός τονικά (στη σλανγκ των ακροατών γνωστός και σαν «βόθρος»), ενώ στο Black Metal ο βρυχηθμός γίνεται σε τονική περιοχή υψηλότερη (συνήθως στην τονική περιοχή της κανονικής ομιλίας). Φυσικά αυτά ισχύουν μόνο για πρώιμους δίσκους των ιδρυτικών συγκροτημάτων του είδους (Mayhem, Darkthrone κ.α.). Σε επόμενα άλμπουμ ακόμη και τα ιδρυτικά συγκροτήματα έχουν αλλάξει κάποια στοιχεία, μα οι γενικές αρχές που ορίζουν το Black Metal τηρούνται.

Στο «παραδοσιακό» black metal η κιθάρα έχει έντονη παραμόρφωση (distortion), οι νότες στη κιθάρα είναι μακρόσυρτες, παιγμένες με γρήγορα συνεχόμενα χτυπήματα, συνήθως χωρίς παύσεις (πράγμα που δεν ισχύει για μεταγενέστερα συγκροτήματα), τα ντραμς είναι δίκασα και πολύ δυνατά παιγμένα, με συνεχή γρήγορα χτυπήματα. Το μπάσο συνήθως δεν χρησιμοποιείται αν και στις νεότερες black metal μπάντες βλέπουμε το μπάσο να γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι στη μουσική τους. Το μπάσο συνήθως ακολουθεί την κιθάρα. Σε πολλές μπάντες λόγω της φτηνής παραγωγής το μπάσο υπάρχει αλλά δεν ακούγεται. Υπάρχουν όμως και ποιοτικές παραγωγές όπως των Sinistral King, και διορθωμένες μίξεις σε επανεκδόσεις δίσκων, π.χ. διορθωμένοι δίσκοι των Mayhem με πιο έντονο το μπάσο και χωρίς ψεύτικο trigger στα ντραμς. Αρκετές μπάντες χρησιμοποιούν πλήκτρα, ενώ δεν ήταν αυτός ο κυρίαρχος πρωταρχικός ήχος του είδους. Ανάλογα με το τι είδους black metal παίζει μια μπάντα, αλλάζουν και τα όργανα. Π.χ. στο Folk black metal έχουμε προσθήκη παραδοσιακών οργάνων κ.ο.κ.. Ένα κοινό χαρακτηριστικό είναι η επανάληψη της μουσικής.

Οι τυπικές κιθάρες στο black metal είναι εξάχορδες με δύο active (ενεργούς) humbucker μαγνήτες. Οι ενεργοί μαγνήτες αποδίδουν πιο ψυχρή χροιά. Κάποιες εταιρείες κιθάρας έχουν ονομάσει μοντέλα κιθάρας black metal, που έχουν μόνο ένα ενεργό μαγνήτη κοντά στη γέφυρα (bridge) της κιθάρας, διότι έτσι παράγεται εύκολα υψίσυχνος θόρυβος (δεν είναι ιδανικές για όλο το φάσμα της χροιάς· αποτελούν λάθος επιλογή για black metal). Οι διασημότεροι κιθαρίστες στο black metal, χρησιμοποιούν κιθάρες με δύο μαγνήτες. Το πετάλι κιθάρας Caline Mark 4 παράγει την κλασική μαυρομεταλλική χροιά παραμόρφωσης.

Η δημοφιλής ηλεκτρική κιθάρα ESP JH-600 BLACK (μαύρη Jeff Hanneman), η Schecter Damien Platinum-6 FR ή η φτηνή μα ποιοτική Harley Benton EX-84 Modern BK (και οι δύο με δύο ενεργούς humbucker) διαμέσω του πεταλιού Caline Mark 4 βγάζουν άμεσα άψογο μαυρομεταλλικό ήχο. Οι εξάχορδες Schecter με ενεργούς μαγνήτες πάλι είναι ιδανικές για το είδος. Ο Charles Hedger "Ghul" των Mayhem προτιμά τις κιθάρες Schecter.^[1] Ο Obsidian C των Keep of Kalessin προτιμά τις ηλεκτρικές κιθάρες ESP με δύο ενεργούς humbucker (μαγνήτες).^[2][3][4] Ο Olve Eikemo (Abbath Doom Occulta) προτιμά τις κιθάρες ESP (π.χ. το 2010)^[5] και (μεταγενέστερα) τις Schecter.^[6] Οι Solar κιθάρες δεν προτιμώνται για την χροιά τους στο black metal διότι δεν αποδίδουν πλήρως το συχνοτικό φάσμα παραμόρφωσης του είδους (προτιμώνται στο τεχνικό death metal, μα όχι στο κυρίως death metal διότι είναι πολύ ψυχρές). Οι εφτάχορδες κιθάρες συνήθως χρησιμοποιούνται στο death metal και όχι τόσο στο black metal. Οι Fender μονών μαγνητών δεν αποδίδουν όλο το φάσμα του νορβηγικού ήχου (άσκοπα χαμένος χρόνος σε ρυθμίσεις). Πολλοί μουσικοί εξελίσσουν την αντίληψή τους στον ήχο. Οι Marduk αρχικά ηχογραφούσαν με Fender, μα ανακάλυψαν ότι με κιθάρες ESP με ενεργούς μαγνήτες, ο ήχος είναι πιο ταιριαστός. Οι Mayhem στους μεταγενέστερους δίσκους, χρησιμοποιούν κιθάρες με ενεργούς μαγνήτες. Στους πρώτους δίσκους χρησιμοποιούσαν Gibson. Η κιθάρα PRS Santana είναι μεσόφωνη και δεν έχει ενεργούς μαγνήτες. Δεν είναι ιδανική για την κυρίως σύνθεση, όμως ταιριάζει για κάποια μακρόσυρτα riffs. Οι Ibanez και οι Jackson είναι εξίσου καλές. Οι κιθάρες Musicman δεν προτιμώνται, εκτός και αν ο κιθαρίστας των σόλο είναι δεξιοτέχνης (έχουν καθαρό ήχο, μα όχι την τυπική χροιά του είδους). Το πετάλι κιθάρας Revv G3 χρησιμοποιείται μόνο στα δεξιοτεχνικά σόλο (εάν αυτά υπάρχουν) και όχι ως βασικό. Ο Sigurd Wongraven (Satyr των Satyricon) χρησιμοποιεί πετάλια κιθάρας KHDK^[7]. Δεν υπάρχουν απόλυτοι κανόνες επιλογής κιθάρας, όμως η χρήση κιθάρας στα τυφλά δεν έχει επιθυμητά αποτελέσματα. Μπάσα προτιμώνται με ενεργούς μαγνήτες, και όχι μπάσα για τζαζ γιατί χάνονται ακόμα περισσότερο στη μίξη.

Η φθηνή παραγωγή ήταν κάτι συνηθισμένο για τους πρώτους Black Metal καλλιτέχνες με χαμηλό προϋπολογισμό, ενώ οι ηχογραφήσεις γινόντουσαν συχνά στα σπίτια ή στις αποθήκες/υπόγεια των μουσικών. Ακόμα και όταν οι μουσικοί είχαν τη δυνατότητα να αυξήσουν την ποιότητα της παραγωγής, πολλοί από αυτούς διάλεγαν να διατηρήσουν τη μουσική τους lo-fi. Ο λόγος που το έκαναν αυτό ήταν γιατί ήθελαν να διατηρήσουν το είδος αληθινό, πιστό στις underground ρίζες του και να κάνουν τη μουσική πιο ωμή και παγερή.

Το Black Metal είναι πιο γνωστό στο ευρύ κοινό σήμερα. Η τεχνολογία έχει εξελιχθεί και αυτό βοήθησε και το Black Metal να εξελιχθεί. Παλαιότερα σε αντίθεση με σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία των Black Metal μουσικών, ακολουθούσε συνειδητά τον δρόμο του underground, μένοντας lo-fi. Σήμερα η σκηνή είναι πολύ μεγαλύτερη και κανείς μπορεί να συναντήσει μπάντες με απίστευτα χαμηλή ποιότητα ήχου αλλά και μπάντες με απίστευτα υψηλή ποιότητα ήχου. Ακόμα και σήμερα υπάρχει μια μερίδα μουσικών η οποία ακολουθεί συνειδητά την lo-fi παραγωγή, ηχογραφόντας σε υπόγεια με φθηνά όργανα ή δημιουργόντας μουσική με τη βοήθεια μουσικών προγραμμάτων σε Η/Υ, για τα ντραμς ή κάποιο άλλο όργανο, απόφεύγοντας έτσι την εύρεση ενός επιπλέον μουσικού για τη συγκεκριμένη θέση. Όσο για τις μπάντες που έχουν πολύ υψηλή ποιότητα ήχου κάνοντας ηχογραφήσεις με ακριβό εξοπλισμό, στα καλύτερα στούντιο, γίνονται συνήθως αποδέκτες έντονης κριτικής από μεγάλη μερίδα του Black Metal κοινού. Ένας κλασσικός μειωτικός χαρακτηρισμός, τον οποίο χρησιμοποιούν οι φανς, είναι η λέξη 'sell-out'. Αυτός ο χαρακτηρισμός δίνεται συνήθως σε μπάντες που δεν μένουν πιστοί στο είδος, κυνηγώντας χρήμα και φήμη ή επειδή συνεργάζονται με τις πιο γνωστές mainstream δισκογραφικές ή επειδή κάνουν ακριβά μουσικά βίντεο κλιπ και για άλλους λόγους.

Σε αντίθεση με μουσικούς άλλων ειδών, πολλοί Black Metal καλλιτέχνες δεν πραγματοποιούν ζωντανές εμφανίσεις. Mainstream Black Metal συγκροτήματα που επιλέγουν να δώσουν ζωντανές εμφανίσεις κάνουν χρήση σκηνικών και θεατρικών. Οι Mayhem και οι Gorgoroth ανάμεσα σε άλλες μπάντες έχουν κάνει αμφιλεγόμενες εμφανίσεις, στις οποίες υπήρξαν κομμένα κεφάλια ζώων, μακέτες σταύρωσης, μεσαιωνικά όπλα και τα μέλη των συγκροτημάτων λουσμένα με αίμα ζώων.

Οι Black Metal καλλιτέχνες πολλές φορές εμφανίζονται ντυμένοι στα μαύρα με μπότες μάχης, ζώνες με σφαίρες, περικάρπια με καρφιά ή ανάποδους σταυρούς/πεντάλφες για να τονίσουν την αντιχριστιανική ή αντιθρησκευτική στάση τους.Το πιο κλασσικό χαρακτηριστικό είναι η χρήση corpse-paint (δες παρακάτω).

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι πιο πρωτοπόροι Black Metal καλλιτέχνες, χρησιμοποιούσαν απλές ασπρόμαυρες εικόνες. Αυτό μπορεί να έγινε σαν αντίδραση ενάντια στις Death Metal μπάντες, οι οποίες εκείνο το καιρό είχαν ξεκινήσει να χρησιμοποιούν ανοιχτόχρωμες εικόνες για τα album τους. Οι πιο underground Black Metal καλλιτέχνες διατήρησαν αυτό το στυλ (ασπρόμαυρο). Τα εξώφυλλα των album μπορεί να έχουν φανταστικά τοπία ή αληθινά τοπία της φύσης ή και βίαιες εικόνες και άλλου τύπου εικόνες, ανάλογα με τη θεματολογία με την οποία ασχολείται το κάθε συγκρότημα, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο το συγκρότημα παίζει Black Metal.

Τα Black Metal λογότυπα έχουν συνήθως λευκούς χαρακτήρες σε μαύρο φόντο, είναι δυσανάγνωστα και περιέχουν διάφορα σύμβολα π.χ ανάποδος σταυρός, πεντάλφα ή ανάποδη πεντάλφα, μαύρος ήλιος κ.ά..

Πολύ συχνή στους Black Metal καλλιτέχνες, η χρήση του corpse-painting, ενός είδους ασπρόμαυρου make-up (πολλές φορές ανεμειγμένο με πραγματικό ή ψεύτικο αίμα), το οποίο χρησιμοποιείται για να δημιουργεί παρόμοια με πτώματος εικόνα. Το corpse-paint χρησιμοποιείται από πολλούς Black Metal μουσικούς είτε σε ζωντανές εμφανίσεις, είτε για φωτογραφίσεις.

Το Black Metal σήμερα δεν είναι τόσο συγκεκριμένο όσο ήταν παλαιότερα. Έχει εξαπλωθεί σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Υπάρχουν πάρα πολλά συγκροτήματα, γνωστά ή λιγότερο γνωστά, που παίζουν Black Metal με επιρροές από άλλα είδη, και το κάθε άκουσμα εκφράζει ένα διαφορετικό συναίσθημα. Επίσης τα θέματα με τα οποία ασχολούνται τα Black Metal συγκροτήματα σήμερα, παρουσιάζουν μεγάλη θεματολογική ποικιλία και δεν περιορίζονται μόνο σε θέματα όπως ο Σατανισμός και ο Αντιχριστιανισμός.

Λόγω της παρουσίας αλλεπάλληλων υπερδιαστημάτων (μη άμεσα αλληλουχικών διαστημάτων) ελαττωμένης τετάρτης (που λέγεται και μείζονα τρίτη ή διάστημα τεσσάρων ημιτονίων) είναι μυστηριώδης κλίμακα.

• ντο, ντο♯, μι, φα, σολ♯, λα → ημιτονική πρόοδος βάσει έκαστης προηγούμενης νότας: (0 = ντο, 1, 3, 1, 3, 1, 3)

  η ίδια διαστηματική ακολουθία με τις ίδιες νότες ταυτίζεται για: 0 ημιτόνιο (αρχική νότα) = μι και σολ#

  ως οπλισμός σημειώνεται δίεση στο σολ (το ντο μεταβάλλεται εντός της σύνθεσης)

  • οι ίδιες νότες (και οπλισμός) ως ημιτονική ακολουθία (0 = ντο♯ ή φα ή λα, 3, 1, 3, 1, 3, 1)
• ντο♯, ρε, φα, φα♯, λα, λα♯ → ημιτονική πρόοδος βάσει έκαστης προηγούμενης νότας: (0 = ντο♯, 1, 3, 1, 3, 1, 3)

  η ίδια διαστηματική ακολουθία με τις ίδιες νότες ταυτίζεται για: 0 ημιτόνιο (αρχική νότα) = φα και λα

  ως οπλισμός σημειώνεται δίεση στο ντο (τα φα και λα μεταβάλλονται εντός της σύνθεσης)

  • οι ίδιες νότες (και οπλισμός) ως ημιτονική ακολουθία (0 = ρε ή φα♯ ή λα♯, 3, 1, 3, 1, 3, 1)
• ρε, ρε♯, φα♯, σολ, λα♯, σι → ημιτονική πρόοδος βάσει έκαστης προηγούμενης νότας: (0 = ρε, 1, 3, 1, 3, 1, 3)

  η ίδια διαστηματική ακολουθία με τις ίδιες νότες ταυτίζεται για: 0 ημιτόνιο (αρχική νότα) = φα♯ και λα♯

  ως οπλισμός σημειώνονται δίεσεις στα φα και λα (το ρε μεταβάλλεται εντός της σύνθεσης)

  • οι ίδιες νότες (και οπλισμός) ως ημιτονική ακολουθία (0 = ρε♯ ή σολ ή σι, 3, 1, 3, 1, 3, 1)
• ρε♯, μι, σολ, σολ♯, σι, ντο → ημιτονική πρόοδος βάσει έκαστης προηγούμενης νότας: (0 = ρε♯, 1, 3, 1, 3, 1, 3)

  η ίδια διαστηματική ακολουθία με τις ίδιες νότες ταυτίζεται για: 0 ημιτόνιο (αρχική νότα) = σολ και σι

  ως οπλισμός σημειώνεται δίεση στο ρε (το σολ μεταβάλλεται εντός της σύνθεσης)

  • οι ίδιες νότες (και οπλισμός) ως ημιτονική ακολουθία (0 = ντο ή μι ή σολ#, 3, 1, 3, 1, 3, 1)
  • ντο, ρε♯, μι, σολ, σολ♯, σι → ημιτονική πρόοδος βάσει έκαστης προηγούμενης νότας: (0 = ντο, 3, 1, 3, 1, 3, 1)

    η ίδια διαστηματική ακολουθία με τις ίδιες νότες ταυτίζεται για: 0 ημιτόνιο (αρχική νότα) = μι και σολ#

• ημιτονικός τύπος (πρόοδος): 0, +1, +3, +1, +3, +1, +3 ή 0, +3, +1, +3, +1, +3, +1

• ντο, ρε, ρε♯, φα, φα♯, σολ♯, λα, σι
• ντο, ντο♯, ρε♯, μι, φα♯, σολ, λα, λα♯
• ντο♯, ρε, μι, φα, σολ, σολ♯, λα♯, σι

Οι υπόλοιπες υποκλίμακες είναι ταυτόσημες (όχι απλά εναρμόνιες) (ίδιες με άλλη πρώτη νότα).

• ημιτονικός τύπος: 0, +1, +2, +1, +2, +1, +2, +1, +2

• C, F♯, B♭, E, A, D

Και σε οποιαδήποτε τονική της μεταφορά (transposition).

• τονικός τύπος: 1, ♭2, ♭3, 4, ♭5, ♭6, ♭7

Συνήθως δεν προτιμάται στην κυρίαρχη μορφή δηλαδή στην κλίμακα 5ης βαθμίδας διότι δίνεται βάρος σε άλλα διαστήματα.

Οι περισσότεροι μουσικοί της black metal, χρησιμοποιούν τους ημιτονικούς τύπους (η αρχική νότα στο ημιτονικό σύστημα γραφής μουσικών διαστημάτων είναι η μηδενική ενώ αντίθετα στο τονικό σύστημα ακριβώς η ίδια νότα είναι ο πρώτος τόνος).

Στην πράξη συνδυάζονται πολλές κλίμακες. Ο τρόπος σύνθεσης συνήθως υπάγεται στον μινιμαλιστικό μοντερνισμό (είδος ρομαντισμού, όχι με την σημασία ρομαντικός αλλά σύμφωνα με την μουσική ιστορική κατηγοριοποίηση). Ελάχιστες συνθέσεις είναι ατονικές· με διαστηματικά κριτήρια δηλαδή το black metal δεν είναι ακραίο είδος.

Κατά τον συνδυασμό κλιμάκων δίνεται έμφαση στα εξής διαστήματα ως μετάβαση μπροστά ή πίσω, ή και οκταβικά (σε άλλες οκτάβες). Η σειρά αναφέρεται από το πιο θριλερικό (horror) μουσικό διάστημα, στο λιγότερο, και αφορά είτε σειραϊκή εκτέλεση, είτε συνήχηση.

• διάστημα ενός ημιτονίου (είναι το πιο θριλερικό· horror/τρόμου)

  (σε ημιτόνια, η αναφορά εδώ δεν είναι κλίμακα: 1, -1, +13, +11)

• διάστημα έξι ημιτονίων, τρίτονο, tritone (χρησιμοποιείται ως μετάβαση/γύρισμα μεγαλειώδες θριλερικό, π.χ. ως διάστημα μετατροπίας ήδη σκοτεινής μουσικής φράσης)

  (σε ημιτόνια: 6, δηλαδή +6, -6, +18, -18 κτλ)

• διάστημα τριών ημιτονίων, ελάσσονα τρίτης, minor third, διάστημα τρίτης μικρής (1 τόνος και 1 ημιτόνιο), sesquitone, m3 (το μουσικό διάστημα της θλίψης· βαριά μελαγχολία στα πρόθυρα του θριλερικού ήχου)

  (σε ημιτόνια, η αναφορά είναι αποσπασματική, δεν είναι κλίμακα: +3, -3, +15, -15 κτλ)

• διάστημα τεσσάρων ημιτονίων, μείζονα τρίτης, major third, M3 (είναι μυστηριώδες, ειδικά εάν δωθεί έμφαση, ή διάρκεια, ή αν εμφανίζεται συχνά)

  (σε ημιτόνια, η αναφορά είναι αποσπασματική, δεν είναι κλίμακα: +4, -4, +16, -16 κτλ)

Τα συναισθήματα των διαστημάτων παραμένουν εμφανή ακόμα και αν παρεμβάλλονται λίγες νότες. Όμως οι ενδιάμεσες νότες καλό θα ήταν να υπάγονται σε κλίμακα σχετικού ύφους. Τα υπερδιαστήματα (δηλαδή διαστήματα στα οποία όμως παρεμβάλλονται και άλλες νότες) έχουν τεράστια σημασία στη μουσική σύνθεση, διότι κατά τη σύνθεση σκοπός δεν είναι ο τέλειος έλεγχος δύο μόνο νοτών· αλλά η διαχείριση πολλών. Είναι πρακτικά αδύνατο όλες οι νότες να σχηματίζουν τα επιθυμητά διαστήματα. Η μουσική σύνθεση δηλαδή είναι ένας συμβιβασμός μεταξύ των ιδανικών διαστημάτων, και των μη ιδανικών διαστημάτων που δρουν μεταβατικά προς τα επιθυμητά. Οι μουσικές κλίμακες εξασφαλίζουν τον σωστό συμβιβασμό μεταξύ των επιθυμητών και μη επιθυμητών διαστημάτων, όμως στην πειραματική μουσική (και όχι μόνο) συχνά ο συνθέτης επιστρατεύει την διαστηματική σύνθεση, πράγμα που απαιτεί περισσότερη επιμέλεια.

Μία οκτάβα εμπεριέχει 12 ημιτόνια. Συμπληρωματικό οκταβικο διάστημα ονομάζεται το μουσικό διάστημα που προσθέτουμε με το αρχικό μας ώστε να συμπληρωθεί η οκτάβα. Έτσι προκύπτει κάθε συμπληρωματικό οκταβικό ζεύγος. Το τρίτονο μουσικό διάστημα συμπληρώνει οκτάβα με τον εαυτό του. Τα συμπληρωματικά οκταβικά ζεύγη διαστημάτων εμφανίζουν κοινά χαρακτηριστικά ύφους/mood. Ως εκ τούτου το διάστημα 9 ημιτονίων είναι οκταβικό συμπληρωματικό του διαστήματος των 3 ημιτονίων και χρησιμοποιείται στο black metal (όμως λιγότερο). Επίσης το διάστημα 8 ημιτονίων είναι οκταβικό συμπληρωματικό του διαστήματος των 4 ημιτονίων και χρησιμοποιείται (όμως ακόμα λιγότερο).

Συχνά οι συνθέσεις στο black metal εμπεριέχουν περισσότερες από μία κλίμακες, μπλε νότες (δηλαδή εξαιρέσεις· π.χ. μία χρωματική νότα εκτός κλίμακας όπως στο μπλουζ), τονικές μεταθέσεις (π.χ. μετατροπίες φράσης σε διάφορες τονικότητες), χρωματικές φιοριτούρες (δηλαδή όχι απλώς μία στιγμιαία εξαίρεση), τεχνικές εκτός κλίμακας (όπως οι τεχνικές outside της τζαζ) και ατονικά στοιχεία. Αρκετοί καλλιτέχνες έχουν εκδόσει και πειραματικά άλμπουμ (π.χ. ο Morgan "Evil" Steinmeyer Håkansson των Marduk συμμετέχει στους Abruptum) τα οποία δεν υπάγονται απαραιτήτως στο black metal.

Οι κανόνες δεν είναι απόλυτοι. Υπάρχουν αρκετές σχολές και προκύπτουν διαμάχες μέσα στο black metal. Μία διαμάχη αφορά το ζήτημα εάν θα πρέπει να προβάλλονται όλα τα αρνητικά συναισθήματα, ή αν πρέπει να διαχωρίζονται τα θριλερικά (ωμή δυσαρμονία, σχετίζεται με ενεργητική βία, συναίσθημα μα κυρίως αντίδραση άμεσου τρόμου από έντονο γεγονός που δεν απαιτεί πολύωρη σκέψη) από τα μελαγχολικά (αρμονία, μη δυσαρμονία αλλά κακή ψυχική διάθεση/despondent mood, παθητικό βίωμα αρνητικών συναισθημάτων, έμφαση στην σκέψη αλλά μη ηρωική μη ανδρεία στάση).

Οι Mayhem π.χ. σχεδόν πάντα εστιάζουν στην θριλερική σύνθεση έναντι της μελαγχολίας. Αυτό εκφράζεται με επιλογή μουσικών διαστημάτων που εμφανίζονται πιο συχνά στη σύνθεση.

Οι Gorgoroth εμφανίζουν μικτή επιλογή διαστημάτων. Πολλές (μα όχι όλες οι) συνθέσεις τους εστιάζουν σε κοινές ελάσσονες ακολουθίες διαστημάτων.

Η θριλερική σύνθεση χωρίς πλήκτρα θεωρείται η πιο ωμή και γνήσια στο black metal (εκτός εάν τα πλήκτρα βασίζονται σε noise samplepack/θορυβικό συνθετητή ήχου ή δείγματα).

• Mayhem
• Burzum
• Immortal
• Abbath
• Gorgoroth
• Craft
• Horna
• Urgehal
• Tsjuder
• Krypt (μπάντα με μέλη των Tsjuder)
• Emperor
• Bathory (ιστορική υπαγωγή, σε κάποιους δίσκους)
• Behemoth (εσφαλμένα· είναι blackened death)
• Dark Funeral
• Darkthrone (σε κάποιους δίσκους)
• Cradle of Filth
• Celtic Frost (ιστορική υπαγωγή)
• Averse Sefira
• Marduk (όχι στο άλμπουμ Dark Endless)
• Rotting Christ
• Nifelheim (μικτό ύφος)
• Keep of Kalessin (δύο πρώτοι δίσκοι· μετά μικτό ύφος)
• Mercyful Fate (ιστορική υπαγωγή)
• Enslaved
• Watain
• Belphegor
• Satyricon (σε κάποιους δίσκους)
• Judas Iscariot
• Hellhammer (ιστορική υπαγωγή, το είδος δεν είχε αποσαφηνιστεί)
• Profanatica (ιστορική υπαγωγή)
• Dimmu Borgir
• Sarcofago (ιστορική υπαγωγή)
• Beherit (σε κάποιους δίσκους)
• Armagedda
• Katharsis
• Dissection
• Carpathian Forest
• Samael
• Impiety (μικτό ύφος)
• Sinistral King (μικτό ύφος)
• Impaled Nazarene (μικτό ύφος)
• Abanoch
• Abyssfire (blackened death)
• 1349
• Aura Noir (εσφαλμένα· είναι black thrash)

1. Άρθρο στο www.akweb.de Αρχειοθετήθηκε 2015-04-16 στο Wayback Machine. (Γερμανικά).

2. Άρθρο για το Black Metal από την en.wikipedia.org.

3. Άρθρο για το Black Metal από την ελληνική Μεταπαίδεια.

4. Αρθρο με αναλύσεις Black Metal συγκροτημάτων και δίσκων. Μπλάκ Μέταλ.

5. Άρθρο για τις ρίζες του Black Metal. Black Art Mystagogia – ένα σύντομο χρονικό του πρώιμου black metal ήχου^{[νεκρός σύνδεσμος]}