Πάγκαν
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Πάγκαν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 768[1] Βάρνα |
| Αιτία θανάτου | συνειδητός δολοφόνος |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Βίνεχ[2] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Bulgarian Knyaz |
Ο Πάγκαν (βουλγαρικά: Паган, ... - 768) ήταν ο ηγεμόνας της Βουλγαρίας από το 767 έως το 768.
Ο Πάγκαν έχει αναγνωριστεί ως μέλος της παράταξης της βουλγαρικής αριστοκρατίας, η οποία επεδίωκε ειρηνικές σχέσεις με την Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Μετά την διαδοχή στο θρόνο μετά τη δολοφονία του προκατόχου του Τόκτου, ο Πάγκαν όρισε μαζί με τους αυλικούς του διαπραγματεύσεις με τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ε΄ κάπου στη Θράκη. Στις ομιλίες ο αυτοκράτορας αντιπροσώπευε τον εαυτό του ως πρόθεση για τη διατήρηση της ειρήνης στη Βουλγαρία και επίκρινε τους Βουλγάρους για την αναρχία και την καθαίρεση του πρώην ηγεμόνα Σαμπίν, που έζησε ως πρόσφυγας στην αυτοκρατορική αυλή. Ο αυτοκράτορας, ωστόσο, συμφώνησε να κάνει ειρήνη, και ο Πάγκαν επέστρεψε στην χώρα του.
Σε αυτό το σημείο ο Κωνσταντίνος Ε΄ ξαφνικά εισέβαλε στη Βουλγαρία και κατάφερε να διεισδύσει μέσα από τα βουνά στην περιοχή του πυρήνα του βουλγαρικού κράτους, καίγοντας κάποιους οικισμούς γύρω από την πρωτεύουσα της χώρας Πλίσκα. Αν και ο Κωνσταντίνος Ε΄ δεν ακολούθησε τη σχετικά επιτυχημένη εισβολή και επέστρεψε στην χώρα του, ο Πάγκαν αντιμετώπισε την οργή των υπηκόων του που τον κατηγόρησε για την ευπιστία και την αδυναμία του να αντιταχθεί στον εχθρό. Ο μονάρχης κατέφυγε στην προς την Βάρνα, αλλά δολοφονήθηκε από τους υπηρέτες του.
Η συλλογή των Βουλγάρων του Βόλγα Τζαφάρ Ταρίχ του 17ου αιώνα (αμφισβητούμενης γνησιότητας) αντιπροσωπεύει τον Μπογιάν (δηλαδή τον Πάγκαν) ως γιος του πρώην κυβερνήτη Μπούνεκ (δηλαδή τον Βίνεχ), και του αποδίδει την απέλαση του Σαΐν (δηλαδή τον Σαμπίν).
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ιστορία της Βουλγαρίας
- Βούλγαροι
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μόσκο Μόσκοφ, Imennik na bălgarskite hanove (novo tălkuvane), Σόφια 1988.
- Τζόρνταν Αντρέγιεφ, Ιβάν Λαζάροφ, Πλάμεν Παβλόφ, Koj koj e v srednovekovna Bălgarija, Σόφια 1999.
- (κύρια πηγή), Μπαχσί Ιμάν, Djagfar Tarihi, vol. III, Αρινμπούρκ 1997.