Νικόλαος Δηλιγιάννης του Πέτρου

Νικόλαος Δηλιγιάννης
Νικόλαος Δηλιγιάννης
Πρωθυπουργός της Ελλάδας
	Περίοδος; 12 Ιανουαρίου 1895 – 31 Μαΐου 1895
Προκάτοχος	Χαρίλαος Τρικούπης
Διάδοχος	Θεόδωρος Δηλιγιάννης
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	1845, Αθήνα
Θάνατος	5 Ιανουαρίου 1910 (69 ετών); Παρίσι, Γαλλία
Εθνότητα	Ελληνική
Σπουδές	Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
	δεδομένα

Ο Νικόλαος Δηλιγιάννης του Πέτρου (1845 – Παρίσι, 5 Ιανουαρίου 1910^[1]) ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας και για πολλά χρόνια πρεσβευτής της Ελλάδας στη Γαλλία.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Πέτρου Δεληγιάννη, γόνου της αρχοντικής οικογένειας των Δεληγιανναίων από τα Λαγκάδια Αρκαδίας. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σταδιοδρόμισε στο διπλωματικό σώμα. Αρχικά διορίστηκε γραμματέας της ελληνικής πρεσβείας της Κωνσταντινούπολης και στη συνέχεια υπηρέτησε ως πρέσβης στο Βελιγράδι (1881-1885), στο Παρίσι (1885-1893)^[2] και στη Μαδρίτη. Επέστρεψε στην Αθήνα και μετά από ένα μικρό διάστημα έφυγε πάλι στο Παρίσι, όπου είχε διοριστεί πρέσβης της Ελλάδας. Το 1899 ήταν αντιπρόσωπος της Ελλάδας στη συνδιάσκεψη της Χάγης.

Τον Ιανουάριο του 1895 διορίστηκε από τον Γεώργιο Α΄ υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Η κυβέρνηση Δηλιγιάννη διενήργησε εκλογές, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν τον Μάιο του ίδιου χρόνου και τις οποίες κέρδισε ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης, θείος του Νικόλαου. Στις 31 Μαΐου 1895 παρέδωσε και τυπικά την εξουσία στον νικητή των βουλευτικών εκλογών, Θεόδωρο Δηλιγιάννη. Επανήλθε στη διπλωματική υπηρεσία, ως πρέσβης στο Παρίσι, όπου και απεβίωσε και ετάφη στο νεκροταφείο της Βουλώνης.^[2]

Οικογένεια

Σύζυγός του ήταν η Αμαλία Μπαλτατζή, αδελφή της κυρίας επί των τιμών Έλενας Μπαλτατζή και συζύγου του Αλεξάνδρου Τομπάζη πρεσβευτή στο Βελιγράδι. Με τον Δηλιγιάννη είχαν τρία παιδιά. Η κόρη και ο γιος τους, αξιωματικός του Ναυτικού είχαν ήδη πεθάνει όταν απεβίωσε ο Δηλιγιάννης. Το τρίτο τους παιδί, ο Πέτρος Δηλιγιάννης ήταν διπλωμάτης, γραμματέας της πρεσβείας στην Ουάσινγκτον, αποσπασμένος στην πρεσβεία στο Παρίσι το 1890 όπου διηύθυνε το Προξενείο.^[3]

Παραπομπές

↑ Εφημερίδα Εμπρός, Ο θάνατος του πρεσβευτού Δηλιγιάννη, φύλλο 6 Ιανουαρίου 1910
↑ ^2,0 ^2,1 Μακρυδημήτρης, Αντώνης (2000). Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000. Αθήνα: εκδόσεις Καστανιώτη. σελ. 66. ISBN 9789600329414. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2016.
↑ "Διπλωματικός" (7 Ιανουαρίου 1910). «Νεκρολογία - Νικόλαος Π. Δεληγιάννης». Εφημερίδα "Αθήναι" (Αρ.Φύλλου (81) 2612): σελ. 3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-12-10. https://web.archive.org/web/20211210192341/https://srv-web1.parliament.gr/main.asp?current=8909168. Ανακτήθηκε στις 2021-12-10.

Πηγές

Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ. 66

[1] Εφημερίδα Εμπρός, Ο θάνατος του πρεσβευτού Δηλιγιάννη, φύλλο 6 Ιανουαρίου 1910

[:0-2] 2,0 ^2,1 Μακρυδημήτρης, Αντώνης (2000). Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000. Αθήνα: εκδόσεις Καστανιώτη. σελ. 66. ISBN 9789600329414. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2016.

[3] "Διπλωματικός" (7 Ιανουαρίου 1910). «Νεκρολογία - Νικόλαος Π. Δεληγιάννης». Εφημερίδα "Αθήναι" (Αρ.Φύλλου (81) 2612): σελ. 3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-12-10. https://web.archive.org/web/20211210192341/https://srv-web1.parliament.gr/main.asp?current=8909168. Ανακτήθηκε στις 2021-12-10.

[1]

[2]

[3]