Γλύκων

Ο Γλύκων στην ελληνική μυθολογία λατρεύονταν από τους μαθητές του Ασκληπιού στην αρχαία Νότια και Νοτιοανατολική Ευρώπη. Περιγράφεται ως χίμαιρα που αποτελείται από κεφαλή αντιλόπης (επίσης ερμηνευμένη ως ανθρώπινο κεφάλι) με ανθρώπινα μαλλιά και αυτιά και σώμα φιδιού που καταλήγει στην ουρά λιονταριού .

Απέκτησε πολιτιστική σημασία σε σχέση με το μαντείο του Γλύκωνος, όπως αναφέρεται την εποχή της βασιλείας του Αντωνίνου Πίου στην Παφλαγονική πόλη του Abonuteichos.

• Wilhelm Drexler : Glycon . Σε: Wilhelm Heinrich Roscher (επιμ. Λεπτομερές λεξικό της ελληνικής και ρωμαϊκής μυθολογίας . Μέρος 1. Teubner, Λειψία 1884–1890, Sp. 1692–1693 ( online ).