Ερμενγκόλ Ι΄ του Ουρζέλ
Ερμενγκόλ Ι΄ του Ουρζέλ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1254 |
Θάνατος | 1314[1] Camporrélls |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Καταλανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Sibila de Montcada i d'Abarca Faydite de l'Isle-Jourdain |
Γονείς | Άλβαρο του Ουρζέλ και Καικιλία της Φουά |
Αδέλφια | Àlvar II d'Àger |
Οικογένεια | Οίκος της Καβρέρα |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Κόμης του Ουρζέλ (1268–1314) |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ερμενγκόλ Ι΄ της Ουρζέλ, (Ισπανική γλώσσα : Ermengol X, 1254 - 1314) από τον Οίκο της Καβρέρα ήταν Κόμης της Ουρζέλ & υποκόμης της Καβρέρα & τού Άγερ (1268 - 1314) αν και η διαδοχή του αμφισβητήθηκε. Ήταν γιος τού Άλβαρο κόμη τού Ουρζέλ και της 2ης συζύγου του Καικιλίας, κόρης τού Ρογήρου-Βερνάρδου Β΄ κόμη της Φουά.[2] [3] Διαδέχθηκε τον πατέρα του σε ηλικία 14 ετών υπό την επιτροπεία τού Ρογήρου-Βερνάρδου Γ΄ κόμη της Φουά.[4] Ο πατέρας του είχε διαζευχθεί την 1η σύζυγό του Κονστάνς δε Μονκάδα και οι συγγενείς της τού Οίκου τού Μπεάρν είχαν εξοργιστεί. Επίσης ο Άλβαρο είχε εξεγερθεί εναντίον τού Ιακώβου Α΄ της Αραγωνίας. Οι Μπεάρν με την υποστήριξη τού βασιλιά είχαν διώξει τον Άλβαρο από την εξουσία και τώρα ήταν αντίθετοι με τη διαδοχή από τον Ερμενγκόλ Ι΄.
Με την προτροπή τού Οίκου της Φουά ο Ερμενγκόλ Ι΄ συμμετείχε το 1276 στον συνασπισμό εξεγερθέντων ενάντια στον Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας (γιο τού Ιακώβου Α΄). Ως αποτέλεσμα, είδε τα εδάφη του στα χέρια των αντιπάλων του: των Μονκάδα, τού βασιλιά και των υποκομήτων της Καρδόνα. Το 1278 συνάντησε τον Πέτρο Γ΄ στο Αγραμούντ και τα έλαβε πίσω ως φέουδο.[4] Έθεσε τον εαυτό του στην ακολουθία τού βασιλιά και ταξίδεψε μαζί του στη Σικελία το 1282 και στο Μπορντώ το επόμενο έτος. Το 1295 απεβίωσε ο Πέτρος Γ΄ και ο Ερμενγκόλ Ι΄ έγινε στενός σύντροφος και σύμβουλος των γιών του Αλφόνσου Γ΄ και Ιακώβου Β΄. Μάλιστα συνέδραμε τον πρώτο στην κατάκτηση τού βασιλείου της Μαγιόρκας. Δεν είχε απογόνους και πριν απεβιώσει στο Καμπορρέλλς, όρισε κληρονόμο τον Αλφόνσο (Δ΄), δευτερότοκο γιο τού Ιακώβου Β΄, με τον όρο να νυμφευτεί τη μικρανιψιά του Τερέζα των Εντένσα, νόμιμο κληρονόμο του. Ήταν ο τελευταίος άρρην τού Οίκου της Καβρέρα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 6807/armengol-x.
- ↑ Barton, Thomas W. Verfasser. Victory's Shadow : Conquest and Governance in Medieval Catalonia. σ. 286
- ↑ Fité i Llevot, Francesc, 1948- (1985). Reculls d'història de la Vall d'Ager. Centre d'Estudis de la Vall d'Ager. σσ. 229–230
- ↑ 4,0 4,1 https://libro.uca.edu/chaytor/achistory.htm
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Barton, Thomas W. Verfasser. Victory's Shadow : Conquest and Governance in Medieval Catalonia
- Diccionario universal de historia y de geografia, p. 152. By Lucas Alaman, Manuel Orozco y Berra
- Fité i Llevot, Francesc, 1948- (1985). Reculls d'història de la Vall d'Ager. Centre d'Estudis de la Vall d'Ager.