Ερισπόε
| Ερισπόε | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 9ος αιώνας Αρμορική |
| Θάνατος | 857 Talensac |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Marmohec |
| Τέκνα | unknown daughter of Erispoe |
| Γονείς | Νομινόης |
| Συγγενείς | Gurvand (γαμπρός) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | king of Brittany (851–857) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ερισπόης (πέθανε στις 12 Νοεμβρίου 857) ήταν Δούκας της Βρετάνης (851 - 857). Όταν πέθανε ο προκάτοχος και πατέρας του Νομινόης ξεκίνησε με επιτυχία εκστρατεία εναντίον των Φράγκων τους οποίους συνέτριψε, πήρε κατόπιν τον τίτλο "βασιλεύς της Βρετάνης". Οι τίτλοι του ήταν περίπλοκοι όπως "πρίγκιπας της επαρχίας της Βρετάνης", "δούκας των Βρετόνων", "σφετεριστής βασιλεύς των Βρετόνων", πιθανότατα πήρε προσωρινά και τον τίτλο "βασιλεύς της Βρετάνης".[1]
Πόλεμος με τους Φράγκους
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ημερομηνία της γέννησης του είναι άγνωστη, στην νεότητα του ενεπλάκη σε εκστρατείες του πατέρα του εναντίον των Φράγκων στην Ρεν και την Νάντη. Ο Ερισπόε και ο σύμμαχος του Λαμβέρτος Β΄ της Νάντης ανέλαβαν προσωρινά την ηγεσία του στρατού της Βρετάνης όταν αρρώστησε ο Νομινόης (843). Ο βασιλεύς των δυτικών Φράγκων Κάρολος ο Φαλακρός καθαίρεσε από την ηγεσία της Νάντης τον Λαμβέρτο Β΄ και τοποθέτησε στην θέση του τον Ρενό του Ερμπόζ. Ο Ερισπόε ηττήθηκε στην πρώτη μάχη από τους Φράγκους, κατόπιν ανασυγκρότησε μαζί με τον Λαμβέρτο τις δυνάμεις του και τους συνέτριψε στην "μάχη της Μπλέιν", ο κόμης Ρενό σκοτώθηκε στο πεδίο της μάχης. Μετά την αποκατάσταση της υγείας του ο Νομινόης ανέλαβε ξανά την διοίκηση του στρατού του, με έδρα την Νάντη και την Ρεν που είχαν ανακτήσει έκαναν νέες επιδρομές στους Φράγκους, τους νίκησαν ξανά στην "μάχη της Μπάλον" (845). Ακολούθησε νέα συνθήκη ειρήνης στην οποία ο Κάρολος ο Φαλακρός ανέκτησε ξανά τον έλεγχο της Νάντης, ο Νομινόης και ο γιος του Ερισπόε ετοιμάστηκαν για νέα αντεπίθεση απέναντι στους Φράγκους. Στην διάρκεια της εκστρατείας ο Νομινόης πέθανε αιφνίδια, ο Κάρολος ο Φαλακρός που ήταν ακόμα τυπικά επικυρίαρχος αμφισβήτησε την νομιμότητα του γιου και διαδόχου του Ερισπόε.
Η Συνθήκη του Ανζέ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ερισπόε συγκέντρωσε τον στρατό του, ξεκίνησε την τελική αντεπίθεση στην οποία συνέτριψε τους Φράγκους του Καρόλου (22 Αυγούστου 851). Την επόμενη μέρα μετά την μάχη ο Ερισπόε συνάντησε μυστικά τον Κάρολο τον Φαλακρό στο Ανζέ και έκλεισαν ειρήνη, στον Ερισπόε παραχωρήθηκαν η Ρεν, η Νάντη και μερικές πρόσθετες περιοχή νότια του Λίγηρα.[2] Ο Κάρολος ο Φαλακρός και ο Ερισπόε έκαναν πρόσθετη συμφωνία την περίοδο 851-856 στην οποία ο Κάρολος έγινε ο νονός στον νεογέννητο γιο του Ερισπόε Κόναν.[3] Σε αντάλλαγμα με τις συμφωνίες αυτές ο Ερισπόε έδωσε όρκο πίστης στον Κάρολο τον Φαλακρό, ακολούθησε γεύμα προς τιμή του Ερισπόε στο οποίο έκανε υπερκαταναλώσεις.[4] Τον Φεβρουάριο του 856 ακολούθησε νέα συμμαχία ανάμεσα στους δύο ηγεμόνες στο Λουβιέρ, μια κόρη του Ερισπόε αρραβωνιάστηκε τον γιο και διάδοχο του Καρόλου του Φαλακρού Λουδοβίκο τον Τραυλό. Με την σύμφωνη γνώμη των Φράγκων ευγενών παραχωρήθηκε στο νέο ζεύγος το δουκάτο της Νευστρίας με πρωτεύουσα την Λε Μανς.[5] Τα επόμενα χρόνια της βασιλείας του τα πέρασε σε ειρήνη με τον Κάρολο τον Φαλακρό, κυβέρνησε σαν περιφερειακός σύμβουλος της αυτοκρατορίας των Καρολιδών. Η χρήση της βασιλικής σφραγίδας έδωσε την ψευδαίσθηση ότι κατείχε τον τίτλο του βασιλιά, στην πραγματικότητα του έδωσε ο Κάρολος ο Φαλακρός το δικαίωμα να την χρησιμοποιεί ενώ ο ίδιος κατείχε την αυτοκρατορική σφραγίδα.[6] Η εξουσία του στην Βρετάνη επεκτάθηκε νοτιότερα και ανατολικότερα σε σχέση με αυτή του πατέρα του.[7] Η πόλη της Νάντης δέχτηκε την επίθεση των Βίκινγκ (853) αλλά σε λίγα χρόνια υποχώρησαν.[8] Ο Ερισπόε δολοφονήθηκε από τον ξάδελφο του Σολομών της Βρετάνης που τον διαδέχθηκε (12 Νοεμβρίου 857).[9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Julia M. H. Smith (1992), Province and Empire: Brittany and the Carolingians (Cambridge: Cambridge University Press)