L3/33

Carro Armato L3/33

L3/33 στη Βόρεια Αφρική το 1940. Το συγκεκριμένο όχημα πέρασε στην κατοχή των βρετανικών δυνάμεων.
Τεχνικά χαρακτηριστικά
Πλήρωμα	δύο (διοικητής και οδηγός)
Μήκος	3,03 m
Πλάτος	1,4 m
Ύψος	1,2 m
Μάζα	2,7 t
Θωράκιση	6-12 mm
Πρωτεύων οπλισμός	Ένα πολυβόλο των 6,5 mm
Κινητήρας	FIAT-SPA CV3
Μέγιστη ταχύτητα	42 km/h
Αυτονομία	110 km
δεδομένα (π • σ • ε )

Το L3/33 ή Carro Veloce 33 (CV 33) ήταν ιταλικό ελαφρύ άρμα μάχης (τανκέτα) που εντάχθηκε σε παραγωγή το 1933 και χρησιμοποιήθηκε από τον Ιταλικό Βασιλικό Στρατό πριν και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σχεδιαστικά ήταν βασισμένο στην βρετανική τανκέτα Carden Loyd που παράγονταν στην Ιταλία κατόπιν αδείας ως CV 29. Πολλά από τα CV 33 που κατασκευάστηκαν αναβαθμίστηκαν σε δεύτερο χρόνο στο επίπεδο των CV 35. Το 1938 τα the CV 33 μετονομάστηκαν σε L3/33, ενώ κατ' αντιστοιχία τα CV 35 μετονομάστηκαν σε L3/35.

Στην αρχική τους διαμόρφωση τα CV 33 είχαν διμελές πλήρωμα, θωράκιση από συγκολλημένες πλάκες μέγιστου πάχους 12 mm και ένα πολυβόλο των 6,5 mm.

Το L3/33 CC (Contro Carro, αντιαρματικό) ήταν μία εκδοχή της τανκέτας όπου στη θέση των πολυβόλων τοποθετήθηκε ένα πυροβόλο Fucile Controcarri S Mod.39 των 20 mm.

Η ανάπτυξη του L3 Lf (Lancia fiamme, φλογοβόλο) ξεκίνησε το 1935. Το ακροφύσιο του φλογοβόλου αντικατέστησε ένα από τα πολυβόλα και τα καύσιμα του φλογοβόλου μεταφερόταν σε ένα θωρακισμένο ρυμουλκούμενο από το όχημα.^[1] Σε μεταγενέστερες εκδόσεις τα καύσιμα μεταφερόταν σε μια κιβωτιόσχημη δεξαμενή τοποθετημένη πάνω από το χώρο του κινητήρα του L3. Το όχημα ζύγιζε 3,2 τόνους και το θωρακισμένο ρυμουλκούμενο μετέφερε 500 λίτρα καυσίμων.^[2] Μπορούσε να ρίξει τις φλόγες του σε αποστάσεις έως και 40 μέτρων, παρόλο που ορισμένες πηγές αναφέρουν εκατό μέτρα.^[2]

Τα φλογοβόλα L3 έδρασαν στον Β΄ Ιταλο-Αβησσυνιακό Πόλεμο, τον Ισπανικό Εμφύλιο, την εισβολή των Ιταλών στη Γαλλία, στα Βαλκάνια, στην Ιταλική Ανατολική Αφρική και στο Ανατολικό Μέτωπο. Στάλθηκαν επίσης στην Βόρεια Αφρική, παρόλο που δεν υπάρχουν καταγραφές εμπλοκής τους σε μάχες.^[3]

Αυστρία

Παραδόθηκαν 36 άρματα το 1935.^[4]

Αφγανιστάν

Βουλγαρία

Το 1934 παραδόθηκαν δεκατέσσερα άρματα, γνωστά ως Ansaldo-Fiat σε βουλγαρική υπηρεσία.^[5][6]

Κίνα

Κροατία

• Το καθεστώς των Ούστασε παρέλαβε το 1941 έξι άρματα από τα ιταλικά αποθέματα ενώ το επόμενο έτος δόθηκαν ακόμα δέκα από την Ουγγαρία.^[7]

Ουγγαρία

Ο Βασιλικός Ουγγρικός Στρατός παρέλαβε τριάντα άρματα το 1934.^[8]

Ιράκ

Ιταλία

Νικαράγουα

Ισπανία

• Αλβανία

Τη δεκαετία του 1930 η Ρουμανία εξέτασε την προμήθεια αρμάτων μάχης στο πλαίσιο της αναβάθμισης των ενόπλων δυνάμεών της. Εξετάστηκαν προτάσεις από διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας που πρότεινε to 1935 την παρουσίαση του CV 33.^[9] Ωστόσο, η παρουσίαση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και η Ρουμανία απέκτησε οχήματα από άλλες χώρες.^[9]

• Panzer I
• L3/35
• Type 94
• R-1
• TKS
• T-27
• T-37A
• T-38
• Strv m/37
• Mk VI

• Forty, George (2006). The Complete Guide to Tanks and Armoured Fighting Vehicles. Hermes House. ISBN 978-1-84681-110-4. 
• Moșneagu, Marian· Boțoghină, Iulian-Stelian· Manolescu, Mariana-Daniela· Stoica, Leontin-Vasile· Șoitariu, Mihai-Cosmin (2012). Armata română și evoluția armei tancuri. Documente (1919–1945) [The Romanian Army and the Evolution of the Tank Weapon. Documents (1919–1945)] (PDF) (στα Ρουμανικά). Pitești, Romania: Editura Universității de Stat din Pitești. ISBN 978-606-560-252-6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2021. 
• Zaloga, Steven J. (20 Απριλίου 2013). Tanks of Hitler's Eastern Allies 1941–45. New Vanguard 199. Osprey Publishing. ISBN 9781780960203. 

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα L3/33 στο Wikimedia Commons