Nirvana

Nirvana
Πληροφορίες
Προέλευση	Αμπερντίν, Ουάσινγκτον, Η.Π.Α.
Μουσικά είδη	Grunge Εναλλακτική ροκ Πανκ ροκ Χαρντ ροκ
Παρουσία	1987-1994
Δισκογραφική εταιρεία	Sub Pop, Smart Studios, DGC
Μέλη	Κερτ Κομπέιν Κριστ Νοβοσέλιτς Ντέιβ Γκρόλ
Πρώην μέλη	Aaron Burckhard Chad Channing Dale Crover Jason Everman Dave Foster Dan Peters
Ιστότοπος
nirvana.com
wikidata (π)

Οι Nirvana ήταν αμερικανικό Grunge συγκρότημα που διαμορφώθηκε το 1987 από τον τραγουδιστή/κιθαρίστα Κερτ Κομπέιν, τον μπασίστα Κριστ Νοβοσέλιτς και τον ντράμερ Ντέιβ Γκρολ, ο οποίος πήρε μέρος στο γκρουπ το 1990. Θεωρούνται ένα από τα μεγαλύτερα ροκ συγκροτήματα που επηρέασαν και συνεχίζουν να επηρεάζουν πολλές γενιές.

Το συγκρότημα καθιερώθηκε ως τμήμα της μουσικής σκηνής του Σιάτλ, που κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ Bleach το 1989. Το 1991, σημείωσε τεράστια επιτυχία με το «Smells like teen spirit»^{[tr 1]}, το βασικό single από τον δίσκο Nevermind. Στη συνέχεια, οι Nirvana εισήχθησαν στην επικρατούσα τάση, απομακρύνοντας τα κυρίαρχα είδη της δεκαετίας του 1980 και αναδεικνύοντας το είδος της εναλλακτικής ροκ (alternative rock) μουσικής, grunge. Ο frontman των Nirvana, ο Kurt Cobain βρέθηκε αναφερόμενος στα μέσα ενημέρωσης ως «εκπρόσωπος μιας γενιάς», της αποκαλούμενης Generation Χ^[1][2] και το γνωστότερο τραγούδι τους, το «Smells like teen spirit», από τον δίσκο Nevermind, χαρακτηρίστηκε «ύμνος» μιας ολόκληρης γενιάς.

Το συγκρότημα διαλύθηκε με τον θάνατο του Kurt Cobain, τον Απρίλιο του 1994, αλλά η επιρροή και η δημοτικότητα της μουσικής του συνεχίστηκαν και στα χρόνια που ακολούθησαν. Από το ντεμπούτο τους, το γκρουπ έχει πουλήσει πάνω από 25 εκατομμύρια άλμπουμ στις ΗΠΑ και πάνω από 80 εκατομμύρια παγκοσμίως.^[3][4] Το μουσικό είδος του συγκροτήματος ήταν κυρίως Grunge, με αρκετές επιρροές από τη Hardcore punk, την Indie rock και τη Metal. Την εποχή του Bleach, ο Κερτ είχε δηλώσει πως οι Nirvana ήταν Indie rock συγκρότημα, ενώ αρκετοί καλλιτέχνες επηρέασαν το συγκρότημα, με μερικούς από αυτούς να είναι οι Pink Floyd, οι R.E.M. και οι Βeatles.

Ο Kurt Cobain και ο Novoselic γνωρίστηκαν το 1985. Ήταν και οι δύο θαυμαστές των Melvins και σύχναζαν στον χώρο εξάσκησης του συγκροτήματος. Κατά τη διάρκεια των αρχικών μηνών του, το συγκρότημα άλλαξε μια σειρά ονομάτων, συμπεριλαμβανομένων των Skid Row, Pen Cap Chew και Ted Ed Fred. Το συγκρότημα κατέληξε τελικά στο "Nirvana" στις αρχές του 1988. Ο Kurt Cobain είπε πως το συγκεκριμένο όνομα επιλέχτηκε επειδή «θέλησα ένα όνομα που ήταν κάπως όμορφο ή συμπαθητικό και ωραίο αντί ενός άγριου punk rock ονόματος όπως Angry Samoans.»^[5] Οι Nirvana έκαναν το πρώτο τους show με το όνομα αυτό εκείνο τον Μάρτη. Μερικούς μήνες αργότερα, στο συγκρότημα προστέθηκε ο ντράμερ Chad Channing, ο οποίος θα παρέμενε για 2 περίπου χρόνια.

Η πρώτη κυκλοφορία των Nirvana ήταν το single "Love Buzz / Big Cheese" το 1988 για την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία του Σιάτλ, Sub Pop. Τον επόμενο χρόνο, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ, το Bleach. Παραγωγός του άλμπουμ ήταν ο Jack Endino. Ο Novoselic σημείωσε σε μια συνέντευξη του 2001 στο Rolling Stone ότι το συγκρότημα είχε παίξει μια κασέτα στο βαν τους κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας, που είχε ένα άλμπουμ από τους The Smithereens στη μία πλευρά και ένα άλμπουμ του συγκροτήματος Celtic Frost από την άλλη, και θεώρησε ότι πιθανόν ο συνδυασμός να λειτούργησε επίσης ως επιρροή για επερχόμενο άλμπουμ του συγκροτήματος.^[6]

Τα χρήματα για τις ηχογραφήσεις του Bleach, που αναφέρονται στη θήκη του δίσκου, δόθηκαν από τον Jason Everman. Ο Everman άρχισε να περνάει την ώρα του με το συγκρότημα και προσφέρθηκε να δανείσει τα χρήματα που τους χρειάζονταν για την εγγραφή.^[7] Αν και ο Everman δεν έπαιξε στην πραγματικότητα στο άλμπουμ, στα credits του δίσκου αναφέρεται ότι έπαιξε κιθάρα στο Bleach, διότι σύμφωνα με τον Novoselic "we wanted to make him feel more at home in the band" (μετ.: θέλαμε να τον κάνουμε να αισθάνεται περισσότερο σαν στο σπίτι του στο συγκρότημα).^[7]

Τον Απρίλιο του 1990, το συγκρότημα ξεκίνησε να δουλεύει με τον παραγωγό Butch Vig στα Smart Studios στο Madison του Wisconsin ηχογραφώντας το επακόλουθο του Bleach.^[8] Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, ο Kurt Cobain και ο Novoselic άρχισαν να απογοητεύονται με το παίξιμο του Channing και αυτός με τη σειρά του εξέφρασε τη δικιά του απογοήτευση, επειδή δε συμμετείχε ενεργά στη σύνθεση των τραγουδιών.^[9] Όχι πολύ καιρό μετά την ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων, ο Channing εγκατέλειψε το συγκρότημα. Μερικές εβδομάδες αργότερα, ο Buzz Osborne των Melvins τους γνώρισε τον Dave Grohl, ο οποίος έψαχνε για ένα νέο συγκρότημα μετά την αιφνίδια διάλυση του hardcore-πανκ συγκροτήματος Scream.^[10] Λίγες μέρες μετά την άφιξή του στο Σιάτλ, ο Novoselic και ο Kurt Cobain έκαναν οντισιόν στον Dave Grohl, με τον Novoselic να δηλώνει αργότερα ότι "Ξέραμε μέσα σε δύο λεπτά πως ήταν ο σωστός ντράμερ".^[11]

Απογοητευμένοι με τη συνεργασία τους με τη Sub Pop, οι Nirvana αποφασίζουν να ψάξουν για συμφωνία με μια μεγάλη δισκογραφική εταιρεία^[12]. Έτσι, οι Nirvana υπογράφουν στην DGC Records το 1990.^[13] Το συγκρότημα στη συνέχεια αρχίζει να ηχογραφεί το Nevermind. Τους προσφέρθηκε μια σειρά από παραγωγούς να διαλέξουν, αλλά τελικά συνέχισαν με τον Butch Azerrad. Για 2 μήνες, το συγκρότημα δούλεψε σε μια ποικιλία τραγουδιών, συμπεριλαμβανομένων των "In Bloom"^{[tr 2]} "Breed"^{[tr 3]}, "On A Plain"^{[tr 4]} και "Stay Away"^{[tr 5]}. Πολλά δεν είχαν ακόμη τελειωμένους στίχους μέχρι και τα μέσα της περιόδου ηχογραφήσεων.^[14] Μόλις τελείωσαν οι ηχογραφήσεις, ο Vig και το συγκρότημα ξεκίνησαν να μιξάρουν το άλμπουμ.

Στις 24 Σεπτεμβρίου 1991, το συγκρότημα κυκλοφορεί τον δίσκο που έμελλε να γίνει ο πιο επιτυχημένος τους και εκείνος που θα τους έκανε παγκοσμίως γνωστούς, το Nevermind. Η εταιρία ήλπιζε αρχικά να κυκλοφορήσει μόλις 250.000 αντίτυπα. Το γνωστότερο τραγούδι τους, το Smells like teen spirit άρχισε να γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλές, χάρη και στο επιτυχημένο βίντεο κλιπ του. Τον Ιανουάριο του 1992, το Νevermind έφτασε στο νούμερο 1 του Billboard και τελικώς πούλησε στις Ηνωμένες Πολιτείες πάνω από 10 εκατομμύρια αντίτυπα. Ο Kurt Cobain θεώρησε ότι το μήνυμα του γκρουπ και το καλλιτεχνικό του όραμα έχει παρερμηνευθεί από το κοινό και αυτό φάνηκε στο τρίτο στούντιο άλμπουμ τους. Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1993, το συγκρότημα κυκλοφορεί τον τελευταίο του δίσκο, με τίτλο In Utero, το οποίο έκανε ντεμπούτο στο νούμερο 1 του αμερικάνικου chart και έγινε 5 φορές πλατινένιο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τον Νοέμβριο του 1993, ηχογραφεί στη Νέα Υόρκη για το μουσικό κανάλι MΤV μία unplugged έκδοση των τραγουδιών του. Τελικά, το συγκρότημα θα διαλυθεί τον Απρίλιο του 1994, μετά τον θάνατο του Kurt Cobain.

• Κερτ Κομπέιν - κιθάρα, κύρια φωνητικά (1987-94)
• Κριστ Νοβόσελιτς - μπάσο (1987-94)
• Άαρον Μπέρκχαρντ - ντραμς (1987-88)
• Ντέιλ Κρόβερ - ντραμς (1988, 1990)
• Ντέιβ Φόστερ - ντραμς (1988)
• Τσαντ Τσάνινγκ - ντραμς (1988-90)
• Τζέισον Έβερμαν - κιθάρα (1989)
• Νταν Πίτερς - ντραμς (1990)
• Ντέιβ Γκρολ - ντραμς, φωνητικά (1990-94)
• Πατ Σμέαρ - κιθάρα (1993-94)
• Λόρι Γκόλντστον - βιολοντσέλο (1993-94)

• Bleach (1989)
• Nevermind (1991)
• Incesticide (1992)
• In Utero (1993)
• Unplugged In New York (1994)
• Singles (1995)
• From The Muddy Banks Of Wishkah (1996)
• Nirvana (2002)
• With the Lights Out (2004)
• Sliver: The Best of the Box (2005)
• Live at Reading (2009)
• Icon (2010)
• Nevermind: The Singles (2011)

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Nirvana

• Επίσημη ιστοσελίδα
• Nirvana στο YouTube

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μουσική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.