αγαθός

Δείτε επίσης : ἀγαθός, Αγαθός

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αγαθός	η	αγαθή	το	αγαθό
γενική	του	αγαθού	της	αγαθής	του	αγαθού
αιτιατική	τον	αγαθό	την	αγαθή	το	αγαθό
κλητική		αγαθέ		αγαθή		αγαθό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αγαθοί	οι	αγαθές	τα	αγαθά
γενική	των	αγαθών	των	αγαθών	των	αγαθών
αιτιατική	τους	αγαθούς	τις	αγαθές	τα	αγαθά
κλητική		αγαθοί		αγαθές		αγαθά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

αγαθός < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ἀγαθός^[1]

ΔΦΑ : /a.ɣaˈθos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐γα‐θός

αγαθός, -ή, -ο

1. που ενεργεί με καλές και αγνές προθέσεις, και που δε συνυπολογίζει τις αρνητικές παραμέτρους είτε από αφέλεια είτε από συνειδητή επιλογή

   ⮡  είναι αγαθός, άκακος και αγνός χαρακτήρας

2. αφελής και απλοϊκός

   ≈ συνώνυμα: αγαθιάρης

3. (μειωτικό) που έχει νοητική υστέρηση, βλάκας

• σημασία: αφελής/απλοϊκός: από το Μεσαίωνα και μετά → δείτε και τη λέξη αγαθιάρης
• στην αρχαιότητα: το θετικό άτομο. Την ίδια έννοια είχε και στην πρώτη περίοδο του Χριστιανισμού. → δείτε την έκφραση καλός κἀγαθός

• χρηστός

• πονηρός

δείτε επίσης:

• κακός
• σατανικός
• ανήθικος
• κακών προθέσεων
• καχύποπτος
• φιλύποπτος

• αγαθά
• αγαθότητα
• αγαθοσύνη
• αγαθούλης
• Αγαθούλης (Candide) έργο του Βολταίρου, όπου κοροϊδεύει τον Λάιμπνιτζ και την αισιοδοξία του ως αφέλεια
• αγαθούτσικος
• αγαθιάρης
• αγαθό
• Αγάθων

• αγαθός γίγαντας

• τύχη αγαθή

• αγαθός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)