-χαρής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	-χαρής	η	-χαρής	το	-χαρές
γενική	του	-χαρούς*	της	-χαρούς	του	-χαρούς
αιτιατική	τον	-χαρή	τη(ν)	-χαρή	το	-χαρές
κλητική		-χαρή(ς)		-χαρής		-χαρές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	-χαρείς	οι	-χαρείς	τα	-χαρή
γενική	των	-χαρών	των	-χαρών	των	-χαρών
αιτιατική	τους	-χαρείς	τις	-χαρείς	τα	-χαρή
κλητική		-χαρείς		-χαρείς		-χαρή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

-χαρής < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή -χαρής < χαίρω^[1]

-χαρής, -ής, -ές

δεύτερο συνθετικό επιθέτων τα οποία αναφέρονται σε
1. πρόσωπο το οποίο χαίρεται με το αναφερόμενο στο πρώτο συνθετικό
  αιμοχαρής, πολεμοχαρής
2. ζώο ή φυτό το οποίο ευδοκιμεί σε περιβάλλον που σχετίζεται με το αναφερόμενο στο πρώτο συνθετικό
  ηλιοχαρής, λιμνοχαρής, υδροχαρής

-χαρής - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)